قره بن ابی قره غفاری
قُرة بن ابی قُره غفاری از قبیله بنی‌غفار بود که در کوفه می‌زیست. بنی‌غفار قبیله‌ای از قبایل عرب عدنانی است. او مردی شجاع و دلیر و از قهرمانان جنگ‌های جمل، صفین و نهروان بود. او را از اصحاب پیامبر اکرم (ص) نیز به شمار می‌آورند. [۱]
او صبح عاشورا و پس از این‌که جنگ شدت یافت به خدمت امام حسین (ع) رسید و اذن جهاد طلبید و به میدان شتافت و در حالی‌که رجز می‌خواند، می‌جنگید. قره در رجز خود ضمن معرفی خویش و فاجر دانستن دشمن، رزم خود را در دفاع از فرزندان رسول الله (ص) دانسته است:
قَد عَلِمتُ حَقّاً بَنو غِفّارٍ | ||
بِاَنَّنی اللَّیثُ الهزیرِ الضّاری | ||
بِجدِّ عَضبٍ ذَکَرٍ بِنارِ | ||
دونَ الهُداةِ السّادَةِ الاَبرارِ | ||
وَ خِندِفٌ بَعدَ بَنی نِزارِ | ||
لا ضَربَنَّ مَعشَرِ الفُجّارِ | ||
یشَع لی فی ظُلمَةِ الغُبارِ | ||
رَهطِ النَّبی اَحمَد المُختارِ |
قبیله غفار خوب می‌دانند و اهل خندف و بنی‌نزار هم آگاهند که من شیر کارزارهای هول و نبردهای دشوارم که تبه‌کاران سیاه‌دل و نابکار را در کارزار گردن می‌زنم.
در کف من شمشیری پولادین و بران است که به شیوه آذرخش در غبار می‌درخشد و تاریکی‌ها را می‌شکافد. من شیر شمشیرزن صحنه‌های غبارآلودم.
از خاندان و خویشاوندان احمد مختار و پیامبر بزرگواران نیکوکار دفاع می‌کنم. من جان به پیشگاه فرزند پیامبر اکرم (ص)، امام حسین (ع) نثار می‌کنم.
قره در نبردی شکوهمند و حماسی و پس از محاصره‌ای شدید، به شهادت رسید. [۲]
در کتب تاریخ نام او متعدد بیان شده است. برخی وی را عثمان بن ابی قره، برخی عثمان بن قروه یا عثمان بن عروه و برخی او را همان معلی بن حنظله غفاری گفته‌اند. [۳]
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 346-347.
پی نوشت
- ↑ انصار الحسین (ع)، ص119-120.
- ↑ الفتوح، ج5، ص194-195؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص18؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص102.
- ↑ برای تفصیل بیشتر رک : الفتوح، ج5، ص196-197؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص18-22؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص102؛ بحار الانوار، ج45، ص24؛ انصار الحسین (ع)، ص119-120؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص176؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص264؛ معجم رجال الحدیث، ج11، ص125، ج14، ص81-82؛ نفس المهموم، ص132؛ ناسخ التواریخ، ج2، ص312.