اوصاف سید الشهدا (ع)

در اوصاف،القاب و عناوینى که نسبت به حسین بن على«ع»به کار رفته،بخصوص آنچه در زیارتنامه‌هاى آن حضرت دیده مى‌شود،یک جهان مطلب است.همه،نشان دهندۀ مقام والا و جایگاه رفیع او نزد خدا و رسول و ائمّه است.برخى از این اوصاف،که از یک نگاه اجمالى و گذرا به زیارتنامه‌هاى«مفاتیح الجنان»بر مى‌آید،چنین است:

امام،شهید،رشید،مظلوم،مقتول،مخذول،مهتضم،مجاهد،عابد،ذائد،قتیل العبرات، اسیر الکربات،صریع العبرة الساکبة،قتیل الکفره،طریح الفجره،قتیل الله،ثار اللّه،حجة اللّه، باب اللّه،خالصة اللّه،ولى اللّه،صفىّ اللّه،حبیب اللّه،سفیر اللّه،امین اللّه،عبد اللّه،وتر اللّه، الدلیل على اللّه،الداعى الى اللّه،عیبة علم اللّه،موضع سرّ اللّه،نور،ثائر،طیّب،صدیق،طهر، طاهر،مطهّر،عمود دین،دلیل عالم،شریک قرآن،وصىّ مبلّغ،سبط منتجب،سفینۀ نجات، خامس اصحاب کساء،سبط الرسول،سیّد شباب اهل الجنّة،قتیل الظّماء،غریب الغرباء، باب المقام،باب حکمة ربّ العالمین،شاهد،وارث،وتر الموتور،خازن الکتاب المسطور، وارث التوراة و الإنجیل و الزّبور،سید الشهدا،و...بسیارى از القاب و اوصاف دیگر.

در سخنرانیهاى آن حضرت نیز نمونه‌هایى وجود دارد که اوصاف و ویژگیهاى خود را بر مى‌شمارد،از جمله خطبه‌اى که روز عاشورا خطاب به کوفیان ایراد کرد و خصوصیات خود را بیان کرد،که در بخشى از آن است:«امّا بعد،فانسبونى فانظروا من انا؟ثمّ ارجعوا الى انفسکم و عاتبوها،فانظروا هل یحلّ لکم قتلى و انتهاک حرمتى؟الست ابن بنت نبیّکم و ابن وصیّه و ابن عمّه...»

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 62.