عبدالله بن عقبه غنوی

از ویکی حسین
نسخهٔ تاریخ ‏۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۰ توسط Esmaeili (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشخصات فردی
نام کامل عبدالله بن عُقبه غَنَوی
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته قاتل عبدالله ‏بن حسن (ع)

عبدالله بن عُقبه غَنَوی، از طایفه غنی و از سپاهیان عمر بن سعد در کربلا بود.

نقش در واقعه کربلا

‌عبدالله‏ بن‌ عقبه‌، قاتل عبدالله ‏بن حسن، فرزند امام حسن (ع) بود. پسر امام حسن(ع) توسط ‌عبدالله‏ بن‌ عقبه‌ غنوی‌ هدف‌ تیر قرار گرفت و به‌ شهادت‌ رسید.[۱] شیخ مفید و ابوالفرج اصفهانی این روایت را به نقل از امام سجاد(ع) آورده‌‏اند.[۲] اما امام محمد باقر (ع) او را عقبه غنوی نامیده‌است.[۳] برخی از این منابع در اثبات روایت خود نوشته‏‌اند که منظور سلیمان‌‏ بن قته در شعر زیر، ابوبکر بن حسن (ع) است که توسط عبدالله ‏بن عقبه غنوی کشته شد:

و عند غَنَِی قطرةٌ مِن دِمائِنا
وَ فی اَسَدٍ اُخری تُعَدُّ وَ تُذکَرُ

در طایفه غنی (که عقبه غنوی از آن‌هاست) قطره‌ای از خون ما است و هم‏چنین در اسد (که حرمله بن کاهل از آن‌هاست) قطره دیگری از خون ماست که فراموش نخواهد شد.[۴] در زیارت ناحیه مقدسه نیز نام عبدالله ‏بن عقبه غنوی به عنوان قاتل عبدالله ذکر شده و به او لعنت فرستاده شده‌است.

نقش در به شهادت رساندن محمد بن‌ علی ‏بن ابی‌ طالب (ع)‌

همچنین بنا به نقل دینوری، او قاتل محمد بن‌ علی ‏بن ابی‌ طالب (ع)‌ ملقب‌ به‌ محمد اصغر و مکنّی به ابوبکر بود و با تیر عبدالله ‏بن‌ عقبه‌ غنوی‌ به‌ شهادت‌ رسید.[۵]

مرگ

در زمان قیام مختار، او به بصره فرار کرد و به دستور مختار خانه‌‏اش را ویران کردند و اموالش را مصادره نمودند.[۶]

منبع

پی نوشت

  1. - وقعه الطف، ابومخنف لوط بن یحیی، چاپ محمد هادی یوسفی غروی.، ص۲۴۸؛ نصوص من تاریخ ابی‏‌مخنف، ج۱، ص۵۰۴؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۲، ص۴۹۸؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۶۸؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۲۴۰؛ تسمیه من قتل مع الحسین من اهل بیته و شیعته، اسدی کوفی، فضیل‌بن زبیر، به کوشش محمدرضا حسینی جلالی، مجله تراثنا، سال اول شماره ۲، ۱۴۰۵ قمری.ص۱۵۰؛ مقاتل الطالبین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: ۱۳۶۸ قمری/ ۱۹۴۱ میلادی.، ص۹۲.
  2. - الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۲۴۰؛ مقاتل الطالبین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: ۱۳۶۸ قمری/ ۱۹۴۱ میلادی.، ص۹۲.
  3. - انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، ۱۳۸۷ شمسی.(ع)، ص۱۴۸.
  4. - نصوص من تاریخ ابی‌مخنف، ج۱، ص۴۸۷؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۴۰۶؛ مقاتل الطالبین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: ۱۳۶۸ قمری/ ۱۹۴۱ میلادی.، ص۹۲.
  5. - الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۱۹۸.
  6. - الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۲۴۳.