امام حسین (ع) و ایران

امام حسین (ع) و ایران، کتابی است درباره ارتباط ایرانیان با امام حسین (ع) که توسط کورت فریشلر نوشته شده و ذبیح‌الله منصوری آِن را ترجمه کرده‌است.

امام حسین (ع) و ایران
به کوشش	کورت فریشلر
ناشر	جاویدان
محل نشر	تهران
تاریخ نشر	1393
شابک	‎‏964-7736-02-9
تعداد صفحات	‏576
موضوع	امام حسین و ایرانیان
زبان	فارسی

درباره‌ نویسنده

کورت فریشلر نویسنده آلمانی است که از آثار او می‌توان «امام حسین (ع) و ایران»، «عایشه بعد از پیغمبر» نام برد. از این نویسنده اطلاعات زیادی در دست نیست و در برخی منابع خبری، درباره‌ ذبیح‌الله منصوری که کتاب‌های این نویسنده را ترجمه کرده است، بیان کرده‌اند که: «ذبیح‌الله منصوری هم یکی از مترجمان یک قرن گذشته تاریخ و ادبیات ایران است که نام او در هر کتابی با حاشیه‌هایی همراه است. شاید یکی از حاشیه‌های این فرد علم کردن یک نام آلمانی به نام «کورت فریشلر» باشد، نویسنده‌ای که نه کسی می‌داند که بود، از کجا آمد و آخرعاقبت او چه شد. حتی هیچ‌کس نسخه آلمانی کتاب‌های او را هم پیدا نکرد. اساسا در ترجمه‌های منصوری حتی اگر از نسخه‌های اصل و افراد حقیقی هم باشند نمی‌توان تکیه بر اعلام‌، نام‌ها و روایت داستان داشت. خصوصا در مورد این دو کتاب که نویسنده آن کورت فریشلر، به کلی خیالی است. از آقای کورت فریشلر، نویسنده خیالی این کتاب، با عنوان مورخ و مستشرق مشهور نام می‌برد در حالی که نه تنها در هیچ سایت آلمانی و یا انگلیسی حتی یک خط سرگذشت در مورد این شخص وجود ندارد، بلکه باید اعتراف کرد که هیچ کتاب آلمانی تحت عنوان «امام حسین و ایران» که منصوری اشاره کرده، نوشته نشده‌است. حالا چه کسی این کتاب را نوشته و چه دستی در کار است فقط خدا می‌داند.»

درباره‌ کتاب

کتاب امام حسین (ع) و ایران نوشته کورت فریشلر که در بیش از 40 بخش و در 576 صفحه که 30 چاپ نخست این کتاب توسط انتشارات جاویدان و 12 چاپ توسط انتشارات بدرقه جاویدان به بازار عرضه‌شده است. در این کتاب مولف بیشتر از کتب اهل سنت (بدون ذکر منابع) استفاده کرده و به ماخذ شیعی کمتر دسترسی داشته، بنابراین گاهی نظرات ناقص و ناصوابی را عنوان کرده است.

چکیده‌ای از کتاب

در این کتاب به نماینده امام حسین (ع) در ایران اشاره می‌کند که در شهرری «گیو» پسر «فرخ‌زاد» بسیار با احترام او را پذیرفت. افرادی را مانند «سوار بن همدانی»، «عمر بن جندقی» و «جبلدین شیبانی» را به عنوان محافظ وی انتخاب کردند؛ و دلیل انتخاب بین‌النهرین برای پیوستن به گروه امام حسین (ع) را در نیز در کتاب ذکرشده است.

در بخشی از کتاب به مردی ایرانی به نام «عباس بذایی» اشاره دارد که در نبرد کوفیان با مسلم، به کمک مسلم آمده و کشته‌شده است؛ و هنگامی‌که نامه‌های کوفیان به امام حسین (ع) رسید و ایشان با یاران خود به سمت کوفه حرکت کرد و در رویارویی با سپاه حر، سمت مسیر خود را تغییر داد، نویسنده این را می‌داند که امام قصد رفتن به ایران را داشته به همین دلیل به سمت شمال (نینوا) حرکت کرده اما سرانجام توسط سپاه ابن زیاد در کربلا که منطقه‌ای خشک و بی‌آب و علف بوده، محاصره شده و واقعه کربلا نیز در همان‌جا رخداده است.

در کتاب، اسامی چند تن از یاران ایرانی امام حسین (ع) که در شب دهم به امام حسین (ع) پیوستند و همگی کشته‌شده‌اند، ذکر شده و سپس به توصیف جنگاورانی مانند حضرت علی‌اکبر (ع) و حضرت عباس (ع)، رویارویی دو سپاه، سرگذشت اسیران بعد از جنگ، خطبه‌های حضرت زینب (س) و عاقبت یزیدیان پرداخته‌شده است.

در بخش دیگر کتاب موسسه‌ای تحقیقاتی در فرانسه را معرفی می‌کند که در مورد مذاهب دنیا تحقیق می‌کند، این موسسه تحقیقاتی راجع به مذهب شیعه نیز انجام داده‌ و یک دوره سخنرانی راجع به مذهب شیعه اثنی‌عشری ترتیب داده که 25 تن از دانشمندان بزرگ شیعه شناس در آن شرکت داشته‌اند که یکی از مباحث این سخنرانی‌ها دیدن خدا از طرف امام حسین (ع) است و توضیحاتی دیگر در مورد عقاید شیعه و علامت دو «واو» در شیعه اثنی‌عشری آورده شده که مطالعه آن خالی از لطف نیست.

بخشهایی از کتاب

... حسین (ع) به آن‌ها گفت: «آیا میدانید عمر بن سعد فقط تا فردا صبح به من برای متارکه جنگ مهلت داده و بامداد فردا به من حمله خواهد کرد» ایرانیان گفتند: «ما از این موضوع اطلاع نداریم». حسین (ع) گفت: «پس بدانید که من و کسانی که نسبت به من وفادار مانده‌اند فردا به قتل خواهیم رسید و شما از راهی که آمده‌اید برگردید تا اینکه کشته نشوید.» ایرانیان گفتند: «ما نزد تو نیامده‌ایم که تو را ترک کنیم و فردا به حمایت تو خواهیم جنگید.» (ص 209)

منبع

• سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران