على الإسلام السّلام

علی الاسلام السلام سخنى بود که سید الشهدا«ع» پس از امتناع از بیعت با یزید و بیرون آمدن از پیش والى مدینه فرمود.

روایت

مروان،فرداى آن شب،امام حسین«ع»را دید و به وى پیشنهاد کرد که با یزید بیعت کند و آن را به نفع دین و دنیاى امام دانست.حضرت در پاسخ او چنین گفت:«انّا لله و انّا الیه راجعون و على الإسلام السّلام اذ قد بلیت الامّة براع مثل یزید و لقد سمعت جدّى رسول الله«ص»یقول:الخلافة محرّمة على آل ابى سفیان». یعنى بر اسلام،سلام باد،باید فاتحۀ اسلام را خواند و با اسلام خداحافظى کرد،آنگاه که والى مسلمانان کسى همچون یزید باشد.از پیامبر خدا شنیدم که مى‌فرمود خلافت بر آل ابو سفیان حرام است.امام،با ادامۀ سلطۀ امویان بر مقدّرات مسلمین و بازى با دین خدا،تباه شدن دستاوردهاى وحى را عیان مى‌دید.با توجّه به اینکه رسم عرب بر این است که هنگام خداحافظى و وداع هم سلام مى‌دهد،رابطۀ سخن فوق روشن مى‌گردد.

منبع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 324.