تسبیح تربت
چون حسین (ع) شهید شد، به خاطر مزیت و فضیلت تربت او، مردم از خاک تربت او تسبیح تربت ساختند.[۱]
تاریخچه ساخت تسبیح
حضرت زهرا (س) از تربت حمزه سیدالشهدا، تسبیحى ساخته و به نخ کرده بود و با آن، ذکر تسبیحات مى‌گفت. پیش از تسبیح گلى، حضرت زهرا تسبیحى داشت از نخ پشمین که به آن گره‌هاى متعدّد زده بود و آن را مى‌گرداند و تسبیح و تکبیر مى‌گفت، تا آنکه حضرت حمزه در جنگ احد به شهادت رسید. آنگاه از تربت او تسبیحى ساخت. رسم مردم بر این جارى شد تا آنکه پس از شهادت امام حسین (ع)، از تربت قبر او تسبیح فراهم مى‌کردند: «فلمّا قتل الحسین صلوات اللّه علیه عدل بالأمر الیه فاستعملوا تربته لما فیه من الفضل و المزیّه.» [۲]
احادیث در فضیلت تسبیح تربت
امام صادق (ع) فرمود: «من کانت معه سبحة من طین قبر الحسین علیه السلام کتب مسبّحا و ان لم یسبّح بها»[۳] هر که تسبیحى از تربت قبر حسین (ع) داشته باشد، تسبیحگوى نوشته مى‌شود، هر چند با آن تسبیح نگوید.
امام کاظم (ع) فرمود: «لا یستغنى شیعتنا عن اربع:... و سبحة من طین قبر الحسین فیها ثلاث و ثلاثون حبّة...» [۴] شیعۀ ما از چهار چیز بى‌نیاز نیست:... یکى هم تسبیحى با ۳۳ دانه از خاک قبر امام حسین (ع). [۵]