- مکتب سقاخانه جریانی هنری بود که در دههٔ 1340 شمسی با استفاده از عنصرهایی از هنر مدرن و برخی از عنصرهای تزیینی هنرهای سنتی و دینی، در ایران شکل گرفت.
- هوشنگ ابتهاج با تخلص سایه اشعاری درباره امام حسین (ع) سروده است.
- امامباره آصف الدوله (در تصویر) که معتبرترین بنا از نوع امام باره است از مهمترین بناهای تاریخی لکهنو به شمار میآید.
- کتاب حسین (ع) از دیدگاه مسیحیت به هفده زبان ترجمه و در پنج دانشگاه و برای دورههای تکمیلی مورد تأیید قرار گرفته است.
- در زمان ناصرالدین شاه قاجار برای ترویج تعزیه کوشش فراوانی شد.
Theological
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مدخل برگزیده
توسل توسل، اصطلاحی در فرهنگ اسلامی ناظر به جستن وسیلهای برای جلب رضای خداوند. مفهوم توسل به حسب ماهیت خود، ارتباط نزدیکی با مفهوم شفاعت دارد و به همین سبب، بسا بحث از آن با مبحث شفاعت گره خورده است. توسل در میان فِرَق و اصناف مسلمانان، طی قرون مفهومی رایج بوده است، اما به خصوص نزد شیعۀ امامیه و تا اندازهای صوفیه اهمیتی افزون یافته است. از سدۀ 8ق/ 14م، برخی از عالمان سلفگرا نسبت به توسل به تندی انتقاد کردند و همین امر نه تنها منازعاتی را میان شیعه و سلفیه، که میان گروههای معتدل اهل سنت و سلفیه را نیز برانگیخته است. به هر روی قرنها رواج توسل در جوامع اسلامی، تأثیری ماندگار در ادبیات و رسوم ملل مختلف مسلمان بر جای نهاده، و هنوز نیز رسمی زنده و پا برجا است. ادامه...
آیا میدانستید
اثر برگزیده
تعزیه: آیین و نمایش در ایران، کتابی است درباره تعزیه که توسط پیتر جی. چلکووسکی نوشته شده است. ین کتاب، در بیست فصل ابعاد مختلف تعزیه را مورد بررسی قرار میدهد و در واقع چاپ دوم کتابی است که نزدیک به هجده سال پیش با عنوان مقاله آغازین آن، تعزیه، هنر بومی پیشرو ایران، انتشار یافت و مورد پسند پژوهشگران قرار گرفت. اهمیت عمده کتاب در این است که تا این تاریخ، یگانه اثر آکادمیایی بینالمللی در تعزیهشناسی است.
ادامه...
نگاره برگزیده
اثر حسین زنده رودی با ترکیب شعر محتشم کاشانی متعلق به مکتب سقاخانه است. زندهرودی برای نخستین بار در آثاری که در حدود سال 8331 عرضه کرد هنر عامیانه مذهبی را بکار گرفت و امکانات بصری بـالقوه آن را نشان داد. زنده رودی در ابتدای کار سقاخانه با نقشهای متأثر از فاجعه کربلا آغاز کرد ولی پس از مدتی به «خوشنویسی» پرداخت.
نگاره برگزیده
The curtain used by murshed Khandan, is illustrated by Ostad (acknowledged master) Hossein Hamedani, and dates back more than 50 years. The length of the curtain (Parde) is about 4 metres, and is one of the largest of its kind. The Parde has many faces and gatherings painted upon it. The Darvish curtains are fixed in its generalities but may be varied in details.