صفاح

نام یکى از منزلگاههاى شمال راه مکّه به طرف کربلا،بین حنین و علامتهاى حرم. صفاح به معناى کنارۀ کوه است.در همین محل، امام حسین(ع) با فرزدق برخورد کرد که از عراق مى‌آمد و اوضاع مردم را از او پرسید.او جواب داد:دلهاى مردم با تو،ولى شمشیرهایشان همراه بنى امیّه است.آنگاه با هم پیرامون تبدیل حجّ به عمره و عزیمت از مکّه به سوى کوفه صحبت کردند.بعضى این ملاقات را در منزل«ذات عرق» گفته‌اند.

منبع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۶۹.