زین العابدین «ع»

زین العابدین(ع)، پیشواى چهارم شیعان و فرزند سیدالشهدا(ع) میباشد.

زندگینامه

امام سجاد«ع»در سال ۳۸ هجرى در مدینه به دنیا آمد.در حادثۀ کربلا حدود ۲۴ سال داشت، پس از شهادت پدر نیز مدّت ۳۵ سال امامت کرد. مادرش شهربانو دختر یزدگرد بود.در حادثۀ کربلا آن حضرت ازدواج کرده و داراى فرزند بود و فرزند خردسالش امام باقر(ع) هم در کربلا حضور داشت.

آن حضرت در سال ۹۵ هجرى با دسیسۀ ولید بن عبدالملک به شهادت رسید و در بقیع، مدفون شد.

نقش آن حضرت در نهضت عاشورا

حضرت سجاد فرزند سیدالشهدا(ع)، در حادثۀ کربلا حضور داشت و بعلّت بیمارى در خیمه بسترى بود و همراه با اهل بیت، پس از شهادت امام حسین(ع) به اسیرى رفت و با حالتى دشوار و غمبار، که غل و زنجیر به دست و گردن آن حضرت بسته بودند، به کوفه و از آنجا به شام برده شد. در کاخ یزید هم خطبۀ بسیار مهمى ایراد کرد که چهرۀ یزید افشا شد و مردم شام نسبت به ماهیّت حادثۀ کربلا آگاه شدند.

نقش عمدۀ آن حضرت در نهضت عاشورا، پیام‌رسانى خون شهیدان کربلا و حفظ دستاوردهاى آن انقلاب خونین و اهداف پدر، از تباه شدن و تحریف گشتن بود. این رسالت، در قالب ایراد خطبه‌ها توسّط آن حضرت و عمّه‌اش زینب(ع) انجام گرفت.

سخنان امام سجاد در بارگاه یزید،چنان او را به خشم آورد که دستور کشتنش را داد، امّا حضرت زینب، جان خود را سپر بلا قرار داد و نگذاشت.در دفن اجساد شهداى اهل بیت در کربلا، به یارى طایفۀ بنى اسد آمد و پس از خاکسپارى پیکر سید الشهدا(ع) روى قبر آن حضرت نوشت: «هذا قبرالحسین بن على بن ابى طالب، الّذى قتلوه عطشانا غریبا».

پس از عاشورا،حضرت سجاد«ع»دوران بسیار سخت و خفقان بارى را با خلفاى اموى سپرى کرد.ولید بن عبدالملک و هشام بن عبدالملک، از خلفاى معاصر او بودند.

«صحیفۀ سجّادیه»مجموعه‌اى از دعاهاى آن حضرت است که اینک در دست ما بعنوان گنجینه‌اى از معارف دینى موجود است.

منبع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۱۵-۲۱۶.