عبدالله بن یزید بن ثبیط عبدی

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو

عبدالله بن یزید بن ثُبیط (نبیط)، از اهالی بصره و از طایفه عبدی منسوب به عبدالقیس از اعراب عدنانی. عبدالله از یاران امام حسین (ع) بود.

اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل عبدالله بن یزید بن ثُبیط (نبیط)
محل زندگی بصره
نقش های برجسته از یاران امام حسین (ع)






نقش در واقعه کربلا

یزید بن ثُبیط ده پسر داشت، اما فقط دو فرزندش عبدالله و عبیدالله، و افرادی چون عامر بن مسلم عبدی و غلامش سالم بن ابو الجعد، سیف بن مالک عبدی و ادهم بن امیه عبدی برای یاری امام حسین (ع) به او پاسخ مثبت دادند. آنان علی‌رغم مراقبت‌های شدیدی که اعمال می‌شد، بصره را ترک کرده و سپس همگی به سمت مکه حرکت کردند تا به امام حسین (ع) برسند. در روز هشتم ذی‌الحجه در ابطح، قبل از خروج امام حسین (ع) از مکه به او رسیدند و تا کربلا امام حسین (ع) را همراهی کردند. [۱] گفته‌اند در ابطح امام حسین (ع) خود به استقبال آنان آمد. آنان گزارشی‌ از وضعیت‌ عمومی ‌بصره‌ را به‌ اطلاع‌ امام‌ حسین (ع) رساندند. [۲] عبدالله در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید. عبدالله در هنگام شهادت 25 سال سن داشت. [۳] نام او و دو فرزندش در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه آمده است: ”السَّلامُ عَلَی زیدِ [۴] بنِ ثُبَیطِ القَیسی. السَّلامُ عَلَی عَبدِاللهِ وَ عُبَیدِاللهِ اِبنَی یزیدَ بنَ ثُبَیطِ القَیسی“.

منبع

مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 358-359.

پی نوشت

  1. تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص354.
  2. نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص92.
  3. برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص354؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، 1414 ﻫ ق، ج3، ص345،78؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: 1385- 1386 ه ق.، ج4، ص21؛ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص81؛ نهایه الارب فی معرفه انساب العرب، قلقشندی، احمدبن علی، بیروت: 1405 ﻫ ق / 1984 م. ، ج20، ص387؛ تسمیه من قتل مع الحسین من اهل بیته و شیعته، اسدی کوفی، فضیل بن زبیر، به کوشش محمدرضا حسینی جلالی، مجله تراثنا، سال اول شمارة 2، 24، 1405 ﻫ ق.، ص153؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج3، ص325؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص72؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج8، ص92؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.،، ص99، 190-191؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.،، ص110؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابی‌طالب، ج4، ص113؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، ج5، ص460؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص92؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج3، ص273؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ج1، ص352.
  4. در زیارت ناحیه مقدسه به جای یزید، زید نوشته شده است که یزید درست است.