قره بن ابی قره غفاری
قُرة بن ابی قُره غفاری، از قبیله بنی غفار بود که در کوفه می‌زیست. بنی غفار قبیله‌ای از قبایل عرب عدنانی است. او مردی شجاع و دلیر و از قهرمانان جنگ‌های جمل، صفین و نهروان بود. او را از اصحاب پیامبر (ص) نیز به شمار می‌آورند. [۱] او صبح عاشورا و پس از اینکه جنگ شدت یافت به خدمت امام حسین (ع) رسید و اذن جهاد طلبید و به میدان شتافت.
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | قُرة بن ابی قُره غفاری |
| محل زندگی | کوفه |
| نقش های برجسته | صبح عاشورا و پس از اینکه جنگ شدت یافت به خدمت امام حسین (ع) رسید و اذن جهاد طلبید و به میدان شتافت و در نبردی شکوهمند و حماسی و پس از محاصره‌ای شدید، به شهادت رسید |
نقش در واقعه کربلا
رجزخوانی
قُرة بن ابی قُره غفاری در حالی که رجز می‌خواند، می‌جنگید. قره در رجز خود ضمن معرفی خویش و فاجر دانستن دشمن، رزم خود را در دفاع از فرزندان پیامبر (ص) دانسته است:
قَد عَلِمتُ حَقّاً بَنو غِفّارٍ | ||
بِاَنَّنی اللَّیثُ الهزیرِ الضّاری | ||
بِجدِّ عَضبٍ ذَکَرٍ بِنارِ | ||
دونَ الهُداةِ السّادَةِ الاَبرارِ | ||
وَ خِندِفٌ بَعدَ بَنی نِزارِ | ||
لا ضَربَنَّ مَعشَرِ الفُجّارِ | ||
یشَع لی فی ظُلمَةِ الغُبارِ | ||
رَهطِ النَّبی اَحمَد المُختارِ |
قبیله غفار خوب می‌دانند و اهل خندف و بنی نزار هم آگاهند که من شیر کارزارهای هول و نبردهای دشوارم که تبه‌کاران سیاه‌دل و نابکار را در کارزار گردن می‌زنم.
در کف من شمشیری پولادین و برّان است که به شیوه آذرخش در غبار می‌درخشد و تاریکی‌ها را می‌شکافد. من شیر شمشیرزن صحنه‌های غبارآلودم.
از خاندان و خویشاوندان احمد مختار و پیامبر بزرگواران نیکوکار دفاع می‌کنم. من جان به پیشگاه فرزند پیامبر (ص)، امام حسین (ع) نثار می‌کنم.
قره در نبردی شکوهمند و حماسی و پس از محاصره‌ای شدید، به شهادت رسید. [۲]
در کتب تاریخ نام او متعدد بیان شده است. برخی وی را عثمان بن ابی قره، برخی عثمان بن قروه یا عثمان بن عروه و برخی او را همان معلی بن حنظله غفاری گفته‌اند. [۳] در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 346-347.
پی نوشت
- ↑ انصار الحسین (ع)، ص119-120.
- ↑ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م.، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م.، ج5، ص194-195؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص18؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص102.
- ↑ برای تفصیل بیشتر رک : الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م.، ج5، ص196-197؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص18-22؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص102؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش. الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص24؛انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص119-120؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص176؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص264؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج11، ص125، ج14، ص81-82؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص132؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1398 ﻫ ق (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1398 ﻫ ق، ج2، ص312.