جبله بن علی شیبانی
جبلة بن علی از تیره شیبان که شاخه‌ای از اعراب عدنان شمالی بود، می‌باشد. این قبیله ابتدا در مدینه زندگی می‌کردند و سپس به کوفه هجرت کردند. قین قبیله منسوب به بکر بن وائل بودند.
جبله از اصحاب امیرالمؤمنین علی (ع) و امام حسین (ع) بود. او از مبارزین و جنگجویان مشهور شیعه در کوفه بود. جبله از دعات به امامت امیرالمؤمنین علی (ع) و فرزندانش و از شیعیان شجاع و مبارز کوفه بود. در جنگ صفین در رکاب امیرالمؤمنین علی (ع) شرکت کرد. هنگام ورود مسلم بن عقیل به کوفه از نخستین بیعت کنندگان با او بود. پس از شکست نهضت مسلم از کوفه فرار کرد و نزد قبیله خود مخفی شد و هنگامی که شنید امام حسین (ع) وارد کربلا شده است، علی‌رغم دشواری‌ها توانست خود را به امام برساند و در حمله نخستین و تیرباران سپاه عمر بن سعد، پس از جنگی دلاورانه به شهادت رسید. [۱]
در زیارت ناحیه مقدسه به وی این چنین سلام داده شده است:” السَّلامُ عَلَی جَبَلَةَ بنِ عَلِی الشَّیبانی“ و در زیارت رجبیه بدین گونه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی جَبَلَةَ بنِ عَبدالله“. که هر دو یکی هستند. اگر چه آیت‌الله خویی تحت عنوان دو فرد جداگانه، این دو نام را ذکر کرده است. [۲]
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 275-276.