مشعل گردانی: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
منبع مقاله: دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت | منبع مقاله: [http://fa.wikishia.net/view/%D9%85%D8%B4%D8%B9%D9%84%E2%80%8C%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت] | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
نسخهٔ ۶ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۰۱
| مشعل‌گردانی | |
|---|---|
 مشعل‌گردانی به سبک نجفی | |
| اطلاعات آئین | |
| زمان‌برگزاری: | دهه محرم |
| مکان برگزاری: | معابر عمومی و اطراف اماکن مقدس |
| گستره جغرافیایی: | ایران و عراق |
| انواع: | این مراسم به دو شیوهٔ نجفی و کربلایی برگزار می‌شود |
مشعل‌گردانی، از آیین‌های سوگواری محرم در ایران و عراق. این آیین بیشتر در دهه محرم|دههٔ اول محرم، در کشور عراق و مناطق مرکزی و جنوبی ایران، برگزار می‌شود. در این آیین آتش‌دان‌هایی را در خیابان‌ها و میدان‌ها و مکان‌های مقدس می‌گردانند.
تاریخچه
از میزان قدمت آیین مشعل‌گردانی، اطلاع دقیقی در دست نیست.[۱] برخی پیشینهٔ آن را به حدود 500 سال پیش برمی‌گردانند.[۲] در دوره‌هایی از تاریخ از جمله در زمان رضا شاه پهلوی، شعله گردانی ممنوع بوده است.[۳] از این آیین در برخی مناطق با نام‌های دیگری یاد می‌شود؛ از جمله در اردکان یزد، به آن تکلیف گفته می‌شود.[۴]
شیوه برگزاری
آیین مشعل گردانی، در مناطق مختلف به صورت متفاوت برگزار می‌شود. در شیوهٔ نجف|نجفی، به وسیلهٔ آتش‌دان‌های کوچک چوبی یا فلزی، سازه‌ای ساخته می‌شود که به آن مَشاعل گفته می‌شود. هنگام عزاداری، آتش‌دان‌ها را روشن می‌کنند و مَشاعل را در معابر عمومی میدان‌های اصلی شهر و محوطهٔ بیرونی اماکن مقدس، حرکت می‌دهند. به علت وزن بالای مشاعل، برای حمل آن نیاز به توانایی و قدرت جسمانی بالایی است. مشاعل در اندازه و شکل، با هم تفاوت دارند.
در برخی مناطق نظیر کربلا و اردکان یزد گاهی به جای سازهٔ چند مشعلیِ مذکور، از مشعل‌های جدا و آتش‌دان‌هایی با دسته‌های بلند، مشابه توغ|عَلَم، استفاده می‌شود. این مشعل‌ها توسط عزاداران و در برخی مناطق اختصاصا توسط سادات، همراه با خواندن اشعاری خاص، در معابر حرکت داده می‌شود. همراه مشعل‌گردانی، معمولا طبل‌زنی و سنج‌زنی هم انجام می‌شود.[۵]
گستره جغرافیایی
این آیین در برخی از شهرهای ایران و عراق برگزار می‌شود. در عراق غالبا در شهرهای نجف و کاظمین و کربلا، مشعل‌گردانی می‌کنند. [۶] در ایران هم بیشتر، مناطق مرکزی و جنوبی و شهرهایی مثل قم و شهر ری و اردکان یزد، میزبان مراسم مشعل‌گردانی هستند و غالبا عرب‌ها آن را اجرا می‌کنند.[۷]
زمان برگزاری
مشعل‌گردانی در مناطق مختلف، در روزهای متفاوتی از دهه اول محرم برگزار می‌شود.[۸] غالبا این مراسم در شب عاشورا اجرا می‌شود. نجفی‌ها در شب‌های هشتم و نهم و دهم، مشعل‌گردانی دارند. در برخی از مناطق، مانند اردکان یزد، در روز اول محرم، مشعل گردانی می‌کنند تا آغاز محرم را اعلام و مردم را به عزاداری دعوت کنند. در مناطقی نیز از شب تاسوعا تا صبح روز عاشورا، مشعل‌گردانی می‌کنند.[۹]در برخی جاها در شام غریبان هم این مراسم اجرا می‌شود.[۱۰]
پیوند به بیرون
منبع مقاله: دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت
منابع
- رضایی، صفیه، عزاداری امام حسین در جهان، قم: سبط النبی، چاپ اول، 1388ش.
- مشرق نیوز؛ 10 سنت عاشورایی از 10 گوشه جهان، مطلب 488140، انتشار 21 مهر 1395.
- مظاهری، محسن‌حسام، فرهنگ سوگ شیعی، تهران: مجتمع آفرینش‌های هنری اسلام، چاپ اول، 1395ش.
پی نوشت
- ↑ مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، 1395ش، ص450.
- ↑ مشرق نیوز؛ 10 سنت عاشورایی از 10 گوشه جهان، مطلب 488140، انتشار 21 مهر 1395.
- ↑ مشرق نیوز؛ 10 سنت عاشورایی از 10 گوشه جهان، مطلب 488140، انتشار 21 مهر 1395.
- ↑ مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، 1395ش، ص450.
- ↑ مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، 1395ش، ص450و451.
- ↑ مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، 1395ش، ص451.
- ↑ مشرق نیوز؛ 10 سنت عاشورایی از 10 گوشه جهان، مطلب 488140، انتشار 21 مهر 1395.
- ↑ مشرق نیوز؛ 10 سنت عاشورایی از 10 گوشه جهان، مطلب 488140، انتشار 21 مهر 1395.
- ↑ رضایی، عزاداری امام حسین در جهان، 1388، ص69.
- ↑ مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، 1395ش، ص450.