امیر اکبرزاده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | نام =امیر اکبرزاده | تصویر =...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
| نام                    =امیر اکبرزاده
| نام                    =امیر اکبرزاده
| تصویر                  =
| تصویر                  =
اندازه تصویر            =
 
| توضیح تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| نام اصلی              =
خط ۱۰۵: خط ۱۰۵:
==منابع==
==منابع==
محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج1، ص 545-546.
محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج1، ص 545-546.




[[رده:افراد]]
[[رده:افراد]]
[[رده:هنرمندان]]
[[رده:در سده‌های نخستین]]
[[رده:مؤلفین]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]

نسخهٔ ‏۲۶ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۲۰:۱۲

امیر اکبرزاده
زادروز 1359 ه.ش
قم
مدرک تحصیلی متوسطه

متولد سال 1359 و زادگاهش شهر مذهبى قم است.وى پس از تحصیلات دوره متوسطه در رشته علوم تجربى از سال 1375 در عرصۀ هنر قدم نهاد و در حال حاضر مسئول واحد برادران انجمن شعر و قصه استان قم مى‌باشد.وى از چهره‌هاى جوان و بااستعدادى است که در شب شعرها و مسابقات کشورى مى‌درخشد.ازوست:

رباعى

او منتظر وقت سفر بود،نبود؟ مشتاق گذشتن از خطر بود،نبود؟
تا لحظۀ آخر به خودش فکر نکرد شش ماهه کفن پوش پدر بود،نبود؟

افتاده روى خاک تن دریا(به حضرت ابو فاضل(ع))

دنبال ردّ پاىِ که مى‌گردد بر خاک‌هاى تب‌زدۀ صحرا؟ {{{2}}}
دنبال بى‌نشانِ نشان کیست مجنون گمشده؟!نه خودِ لیلا! {{{2}}}
افتاده به شماره نفس‌هایش،پژمرده است باغ لبان او {{{2}}}
افتاده است لرزه به زانویش،چیزى نمانده است که او از پا... {{{2}}}
با چشم‌هاى مضطربش دارد از عمق زخم حادثه مى‌گوید {{{2}}}
از ظهر خشکسالىِ باغى سبز،یک عصر قبل از آنکه رسد فردا {{{2}}}
دنبال ردّ پاى نگاهش رفت،بغضى شکفت گوشۀ چشمانش {{{2}}}
آتش زبانه مى‌کشد از سینه‌ش،هُرم عطش گرفته گلویش را {{{2}}}
پشت سرش هر آنچه که بود و بود هجده گل سپید که قرمز شد {{{2}}}
پژمرده است باغ میان خون،خشکیده است باغ لب دریا {{{2}}}
از باغ مانده دسته گلى پرپر،هجده گلى که هدیه به یک تن شد {{{2}}}
یک دسته گل به نیّت یک مادر،یک دسته گل به خاطر یک زهرا {{{2}}}
امّا نگاه او به کجا مى‌رفت تنها به سمت غربت نخلستان؟ {{{2}}}
آنجا کنار رود چه مى‌خواهد؟بوى گلى شنیده مگر آنجا؟ {{{2}}}
بر خاک داغ قدم‌هایش هر گوشه مى‌روند،مگر یابند {{{2}}}
نام و نشان گمشده‌اى از عشق،تعبیر عاشقانۀ یک معنا {{{2}}}
مى‌بیند از دریچۀ چشمى خیس-باور ندارد آنچه که مى‌بیند {{{2}}}
افتاده قرص ماه میان خون،افتاده روى خاک تن دریا {{{2}}}
دنبال ردّپاىِ...نمى‌گردد،افتاده روى خاک دو دست آب {{{2}}}
افتاده روى خاک،کنار مشک،دستان آب‌آور یک سقا! {{{2}}}


منابع

محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج1، ص 545-546.