رحیم مؤذن زاده اردبیلی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = رحیم موذن زاده اردبیلی | |||
| تصویر = رحیم موذن زاده.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت =مداحی، روضه خوانی و موذن | |||
| ملیت =ایرانی | |||
| تاریخ تولد =۱۳۰۴ شمسی | |||
| محل تولد =اردبیل | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ =۵ خرداد ۱۳۸۴ شمسی | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها = | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}}'''رحیم موذن زاده اردبیلی''' موذن و [[مداحی|مداح]] معاصر که اذانی با زبان روزه از او به یادگار ماند. | |||
== زندگینامه == | |||
رحیم موذن زاده اردبیلی در سال ۱۳۰۴ شمسی در اردبیل به دنیا آمد. او به تحصیل در مکتب پرداخت در همان ابتدا با قرآن مانوس شد و سپس در مدرسه حاج ابراهیم به تحصیلات حوزوی پرداخت. پدرش موذن بود و بعد از فوت پدر به جای او اذان میگفت. | |||
او در سن ۸۰ سالگی در سال ۵ خرداد ۱۳۸۴ درگذشت. | |||
== آثار == | |||
در سال ۱۳۴۴ شمسی در رادیو تهران اذانی در روح الارواح آواز بيات ترک با زبان روزه خواند و این اذان از او به یادگار ماند. شروع این اذان با این دعا بود: | |||
«توكلت علی الحی الذی لايموت والحمدلله الذی لم يتخذ صاحبه و لا ولدا و لم يكن له شريك فی الملك و لم يكن له ولی من الذل و كبره تكبيرا ...» | |||
==منابع== | |||
«مرحبا ای پیک خوش آواز ما»، نوشته رضا مهدوی، مقام موسیقایی، دوره جدید، شماره 23، تیر | * درباره «بلندترین گلدسته: یادی از مرحوم رحیم مؤذن زاده اردبیلی»، خیمه، شماره 24، مرداد 1385، ص 58 - 59. | ||
1384، ص | * «تنها صداست که می ماند»، نوشته غلامعلی حدادعادل، همشهری، 2 تیر 1384، ص 14. | ||
* «حنجره ای فقط برای خدا»، خیمه، شماره 17 - 18، خرداد و تیر 1383، ص 20. | |||
* «ذکر و غروب و غربت: رمضان امسال هم با استاد رحیم مؤذن زاده اردبیلی»، نوشته محمد حسینی، جام جم، 7 آبان 1383، ص 5. | |||
* «صوت آسمانی اذان رحیم»، نوشته آزاده شهمیرنوری، مقام موسیقایی، دوره جدید، شماره 23، تیر 1384، ص 14. | |||
* «عاشقانه های ایرانی موذن: به بهانه گرامیداشت مؤذن زاده اردبیلی در جشنواره موسیقی فجر»، صدای عدالت، 27 دی 1384، ص 12. | |||
* «مرحبا ای پیک خوش آواز ما»، نوشته رضا مهدوی، مقام موسیقایی، دوره جدید، شماره 23، تیر 1384، ص 11. | |||
* «مناره ها تا ابد او را فریاد می کنند: در سوگ بلال ایران»، صدای عدالت، 7 خرداد 1384، ص 12. | |||
* «یادگاری که در این گنبد دوار بماند»، نوشته هوشنگ سامانی، همشهری، 12 خرداد 1384، ص 14. | |||
[[رده:افراد]] | [[رده:افراد]] | ||
[[رده:مداحان]] | [[رده:مداحان]] | ||
[[رده:مداحان ایرانی]] | [[رده:مداحان ایرانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۲
| رحیم موذن زاده اردبیلی | |
|---|---|
 | |
| زمینهٔ کاری | مداحی، روضه خوانی و موذن |
| زادروز | ۱۳۰۴ شمسی اردبیل |
| مرگ | ۵ خرداد ۱۳۸۴ شمسی |
| ملیت | ایرانی |
رحیم موذن زاده اردبیلی موذن و مداح معاصر که اذانی با زبان روزه از او به یادگار ماند.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
رحیم موذن زاده اردبیلی در سال ۱۳۰۴ شمسی در اردبیل به دنیا آمد. او به تحصیل در مکتب پرداخت در همان ابتدا با قرآن مانوس شد و سپس در مدرسه حاج ابراهیم به تحصیلات حوزوی پرداخت. پدرش موذن بود و بعد از فوت پدر به جای او اذان میگفت.
او در سن ۸۰ سالگی در سال ۵ خرداد ۱۳۸۴ درگذشت.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در سال ۱۳۴۴ شمسی در رادیو تهران اذانی در روح الارواح آواز بيات ترک با زبان روزه خواند و این اذان از او به یادگار ماند. شروع این اذان با این دعا بود:
«توكلت علی الحی الذی لايموت والحمدلله الذی لم يتخذ صاحبه و لا ولدا و لم يكن له شريك فی الملك و لم يكن له ولی من الذل و كبره تكبيرا ...»
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- درباره «بلندترین گلدسته: یادی از مرحوم رحیم مؤذن زاده اردبیلی»، خیمه، شماره 24، مرداد 1385، ص 58 - 59.
- «تنها صداست که می ماند»، نوشته غلامعلی حدادعادل، همشهری، 2 تیر 1384، ص 14.
- «حنجره ای فقط برای خدا»، خیمه، شماره 17 - 18، خرداد و تیر 1383، ص 20.
- «ذکر و غروب و غربت: رمضان امسال هم با استاد رحیم مؤذن زاده اردبیلی»، نوشته محمد حسینی، جام جم، 7 آبان 1383، ص 5.
- «صوت آسمانی اذان رحیم»، نوشته آزاده شهمیرنوری، مقام موسیقایی، دوره جدید، شماره 23، تیر 1384، ص 14.
- «عاشقانه های ایرانی موذن: به بهانه گرامیداشت مؤذن زاده اردبیلی در جشنواره موسیقی فجر»، صدای عدالت، 27 دی 1384، ص 12.
- «مرحبا ای پیک خوش آواز ما»، نوشته رضا مهدوی، مقام موسیقایی، دوره جدید، شماره 23، تیر 1384، ص 11.
- «مناره ها تا ابد او را فریاد می کنند: در سوگ بلال ایران»، صدای عدالت، 7 خرداد 1384، ص 12.
- «یادگاری که در این گنبد دوار بماند»، نوشته هوشنگ سامانی، همشهری، 12 خرداد 1384، ص 14.