حسین بن على بیهقى: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
*جامع الستین | *جامع الستین | ||
*جواهر الاسرار | *جواهر الاسرار | ||
*روضة الشهدا | *[[روضه الشهداء|روضة الشهدا]] | ||
و کتابهاى دیگر <ref>لغتنامه،دهخدا.</ref> | و کتابهاى دیگر <ref>لغتنامه،دهخدا.</ref> | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
*جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۶۱. | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۶۱.] | ||
==پینوشت== | ==پینوشت== |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۹
حسین بن على بیهقى، مشهور به واعظ و متخلص به کاشفى، از علماى معروف ایران که در فن خطابه تسلط داشته و شعر هم مىسروده است.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کتاب معروف کاشفی «روضة الشهدا» است که در تاریخ خاندان پیامبر و مراثى اهل بیت(ع) است [۱] و مدّتها مرثیهخوانان، از کتاب مقتل او مرثیه مىخواندند و به همین جهت به آنان روضهخوان گفته مىشد.
به نوشتۀ دهخدا: «وى در زمان سلطان حسین بایقرا در هرات و نیشابور، مشغول وعظ و ارشاد بوده و با صوتى خوش و آهنگى دلکش آیات قرآنیه و احادیث نبویه را با عبارات و اشارات لایقه به عرصۀ بیان مىآورده...در هرات که مردمانش از اهل سنت و جماعت بودهاند، به شیعیگرى متهم و در سبزوار که مرکز تشیع بوده... به تسنن اشتهار داشته است.»
از دیگر تالیفات وی:
- آینۀ اسکندرى
- الاختیارات
- اخلاق محسنى
- الاربعون حدیثا
- اسرار قاسمى
- الواح القمر
- انوار سهیلى
- جامع الستین
- جواهر الاسرار
- روضة الشهدا
و کتابهاى دیگر [۲]
کاشفی در سال ۹۰۶ یا ۹۱۰ در هرات در گذشت.