شیخ ابراهیم قفطان‌

شیخ ابراهیم قفطان‌
زادروز	نجف
مرگ	نجف
محل زندگی	نجف
لقب	قفطان
پیشه	شاعر

شیخ ابراهیم قفطان از شعرای عراقی است.

زندگینامه

شیخ ابراهیم بن حسن بن نجم سعدی ریاحی نجفی، از آل رباح مشهور به «قفطان» است. آل قفطان در شهر نجف از خانواده‌های قدیمی مشهور به علم و فضل بوده‌اند. شیخ ابراهیم در نجف متولّد شد، وی در همان شهر تحصیل کرد و در همان شهر نیز وفات یافته و مدفون است. تاریخ ولادت و وفات او معلوم نیست. امّا پدرش به سال 1279 (ه. ق) وفات یافته است.

نمونه اشعار

1- انیخت لهم عند الطّفوف رکاب‌و ناداهم داعی القضا فأجابوا

2- یقودون للحرب العوان شوازبالها بین ارجاء الفضاء هباب

3- تقل علیها من لؤی فوارس‌شداد علی وقع النّصان صلاب

4- إذا جانب الهندی فی الحرب غمده‌فما الغمد الا هامة و رقاب

5- عسی ان یغیث الدّین فی اللّه ثائربه الحکم فصل و المقال صواب

6- فعدل و لا عفو و قتل و لا فداو أمن به الف السّوام ذئاب

1- مرکب‌هایشان در زمین طف توقف کرد و آنها به ندای دعوت‌کننده‌ی به مرگ، پاسخ دادند.

2- به عزم پیکار بر اسبهای اصیل سوار شدند و از حرکت آنها همه‌جا را غبار گرفته بود.

3- آنها سوارکارانی از نسل «لؤی» بودند که با شمشیر، ضربه‌های سهمگین بر دشمن فرود می‌آوردند.

4- هر شمشیر هندی که از غلافش بیرون می‌آمد، بر یک سر یا یک گردن فرود می‌آمد و آن را غلاف خود قرار می‌داد.

5- به آرزوی روزی‌که کسی به یاری دین خدا بیاید و قضاوت نهایی و حرف عادلانه و درست را با خود بیاورد.

6- در آن زمان عدالت اجرا می‌شود و دشمنان جنایتکار (که آن جنایت‌ها را درباره‌ی اهل بیت مرتکب شده‌اند). مورد عفو قرار نمی‌گیرند و قصاص می‌شوند و دیه و فدیه از آنان پذیرفته نمی‌شود و امنیتی برقرار می‌شود که گرگ با میش با هم الفت می‌یابند.

منابع

• دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 518.