حسین اخوان کاشانى: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
'''کبوتران حرم (نذر حضرت زینب(س))''' | '''کبوتران حرم ([[نذر]] [[زینب (س)|حضرت زینب(س)]])''' | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| به زخمهاى تنت چون اشاره مىکردم | به دامن از مژه جارى، ستاره مىکردم }} | {{ب| به زخمهاى تنت چون اشاره مىکردم | به دامن از مژه جارى، ستاره مىکردم }} | ||
{{ب| براى رفتنِ تا | {{ب| براى رفتنِ تا [[کوفه]]، داشتم تردید | به مصحفِ بدنت استخاره مىکردم }} | ||
{{ب| ز سیل گریۀ لرزان خویش در کوفه | خراب، پایۀ دارالاماره مىکردم }} | {{ب| ز سیل گریۀ لرزان خویش در کوفه | خراب، پایۀ دارالاماره مىکردم }} |
نسخهٔ ۲۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۴۵
حسین اخوان کاشانی (۱۳۲۸ ه. ش) نویسنده و شاعر ایرانی است.
حسین اخوان کاشانى | |
---|---|
زمینهٔ کاری | شعر و ادبیات |
زادروز | ۱۳۲۸ ه. ش کاشان |
ملیت | ایرانی |
تخلص | تائب |
مدرک تحصیلی | حوزوی |
حوزه | سطح خارج |
زندگینامه
اخوان کاشانی متخلص به «تائب» پس از سپرى کردن تحصیلات دوره ابتدایى به مدت ۲۰ سال در کاشان و حوزه علمیه قم به تحصیل علوم حوزوى پرداخت و تا سطح خارج به تحصیلات خود ادامه داد. به هنگام اقامت در قم به مدت ده سال با روزنامۀ نداى حق همکارى کرد و آثارش در این روزنامه و مجله هفتگى جوانان درج مىشد. او جلد اوّل از کتاب «محجّة البیضاء» علامه ملا محسن فیض کاشانى را از عربى به فارسى ترجمه کرده و در ادبیات عرب نیز دستى دارد. «تائب» از اعضاى اصلى «انجمن ادبى صبا» در کاشان به شمار مىرود و غزلیات او از شور و حال خاصى برخوردار است، در زمینۀ شعر آیینى نیز صاحبنظر و صاحب اثر است.
اشعار
کبوتران حرم (نذر حضرت زینب(س))
به زخمهاى تنت چون اشاره مىکردم | به دامن از مژه جارى، ستاره مىکردم | |
براى رفتنِ تا کوفه، داشتم تردید | به مصحفِ بدنت استخاره مىکردم | |
ز سیل گریۀ لرزان خویش در کوفه | خراب، پایۀ دارالاماره مىکردم | |
کبوتران حریم تو را به هر منزل | به قصد منزل دیگر، شماره مىکردم | |
شبى که یک تن از آنان میان ره گم شد | به سینه پیرهن صبر، پاره مىکردم | |
به طشت زر، به لبت چوب خیزران مىزد | یزید و، من به تحیّر نظاره مىکردم | |
به سینه چنگ زنان خیره مىشدم به «رباب» | چو یاد تشنگى شیرخواره مىکردم | |
به قطرهْ قطرۀ اشکم در این سفر«تائب»! | هماره آب، دل سنگ خاره مىکردم |