امیر حسین کوکبانی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
'''امیر حسین کوکبانی'''، از شعرای عرب زبان اهل یمن است. | '''امیر حسین کوکبانی'''، از شعرای عرب زبان اهل یمن است. | ||
== زندگینامه == | ==زندگینامه== | ||
سیّد حسین بن عبد القادر کوکبانی از مشاهیر یمن بود، که به سال 1112 ه. ق درگذشته است. دیوان شعری از او باقی مانده که برادرش محمّد بعد از مرگش آن را جمعآوری نموده است. <ref> ادب الطف؛ ج 5، ص 175.</ref> | سیّد حسین بن عبد القادر کوکبانی از مشاهیر یمن بود، که به سال 1112 ه. ق درگذشته است. دیوان شعری از او باقی مانده که برادرش محمّد بعد از مرگش آن را جمعآوری نموده است. <ref> ادب الطف؛ ج 5، ص 175.</ref> | ||
== نمونه اشعار == | ==نمونه اشعار== | ||
1- فی خدک الشفق القانب بدی و علیقتل الحسین دلیل حمرة الشفق | 1- فی خدک الشفق القانب بدی و علیقتل الحسین دلیل حمرة الشفق | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
1- بر گونهی تو سرخی شفق آشکار شده، زیرا کشته شدن حسین (ع) دلیل سرخی شفق است. | 1- بر گونهی تو سرخی شفق آشکار شده، زیرا کشته شدن [[حسین بن على (ع)|حسین (ع)]] دلیل سرخی شفق است. | ||
2- وای بر کسیکه به کربلا بگوید: ای کربلا! آیا به قتل حسین راضی هستی؟! | 2- وای بر کسیکه به [[کربلا]] بگوید: ای کربلا! آیا به قتل حسین راضی هستی؟! | ||
3- در عالم هستی هرچیزی که وجود دارد برای حسین گریان است. | 3- در عالم هستی هرچیزی که وجود دارد برای [[حسین]] گریان است. | ||
4- و علی (ع) که چشم خداست هم بر او میگرید. | 4- و علی (ع) که چشم خداست هم بر او میگرید. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 451. | *دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 451. | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== |
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۱
امیر حسین کوکبانی | |
---|---|
زادروز | یمن |
مرگ | 1112 ه. ق. |
پیشه | شاعر |
امیر حسین کوکبانی، از شعرای عرب زبان اهل یمن است.
زندگینامه
سیّد حسین بن عبد القادر کوکبانی از مشاهیر یمن بود، که به سال 1112 ه. ق درگذشته است. دیوان شعری از او باقی مانده که برادرش محمّد بعد از مرگش آن را جمعآوری نموده است. [۱]
نمونه اشعار
1- فی خدک الشفق القانب بدی و علیقتل الحسین دلیل حمرة الشفق
2- ویلاه من لاقی الجواب و کربهایا کربلا أرضیت قتل حسین
3- کل شیء فی عالم الکون أرخیعینه بالدموع یبکی حسینا
4- نزّه اللّه عن بکا، و علیقذ بکاه و کان للّه عینا [۲]
1- بر گونهی تو سرخی شفق آشکار شده، زیرا کشته شدن حسین (ع) دلیل سرخی شفق است.
2- وای بر کسیکه به کربلا بگوید: ای کربلا! آیا به قتل حسین راضی هستی؟!
3- در عالم هستی هرچیزی که وجود دارد برای حسین گریان است.
4- و علی (ع) که چشم خداست هم بر او میگرید.
منابع
- دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 451.