الشیخ یعقوب نجفی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
| زمینه فعالیت          =  
| زمینه فعالیت          =  
| ملیت                  =  
| ملیت                  =  
| تاریخ تولد            = 1270 ه. ق.  
| تاریخ تولد            = ۱۲۷۰ ه. ق.  
| محل تولد                =  نجف اشرف
| محل تولد                =  نجف اشرف
| والدین                =   
| والدین                =   
| تاریخ مرگ              = 1329 هجری
| تاریخ مرگ              = ۱۳۲۹ هجری
| محل مرگ                =  
| محل مرگ                =  
| علت مرگ                =  
| علت مرگ                =  
خط ۴۵: خط ۴۵:
|گفتاورد                =  
|گفتاورد                =  
|امضا                  =  
|امضا                  =  
}}
}}'''شیخ یعقوب نجفی'''، از شعرای عرب زبانی است که در وصف اهل بیت اشعاری سروده است.


== زندگینامه ==
یعقوب ابن الحاج جعفر بن شیخ حسین نجفی در سال ۱۲۷۰ ه. ق. در نجف اشرف به دنیا آمد. او از بزرگان ادب در نجف به شمار می‌آمد و اکثر اشعارش در مورد [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] است.  وی به سال ۱۳۲۹ هجری وفات یافت. <ref>همان؛ ص ۲۳۲.</ref>


یعقوب ابن الحاج جعفر بن شیخ حسین نجفی در سال 1270 ه. ق. در نجف اشرف به دنیا آمد. او از بزرگان ادب در نجف به شمار می‌آمد و اکثر اشعارش در مورد اهل بیت است. او سه روضة طویل را در مورد امام حسین (ع) به نظم آورده است که دوتای آن به زبان محلّی عراق می‌باشد. وی به سال 1329 هجری وفات یافت. <ref>همان؛ ص 232.</ref>
== آثار ==
یعقوب نجفی سه روضة طویل را در مورد [[امام حسین (ع)]] به نظم آورده است که دوتای آن به زبان محلّی عراق می‌باشد.


== نمونه اشعار ==
۱- فلا الماء یحلو بعدهم و یلذّلی‌و لا العیش مهما عشت و هو منمّق


1- فلا الماء یحلو بعدهم و یلذّلی‌و لا العیش مهما عشت و هو منمّق
۲- اقول لدهری یوم فرّق بیننا:أیا دهر للأحباب انت مفرّق!


2- اقول لدهری یوم فرّق بیننا:أیا دهر للأحباب انت مفرّق!
۳- فقال ألا للنّاس طول زمانهم‌لکلّ اجمّاع بعد حین تفرق


3- فقال ألا للنّاس طول زمانهم‌لکلّ اجمّاع بعد حین تفرق
۴- فقلت لعینی اسکبا أدمعا دماعلی جیرة منی صفا العیش رنقوا <ref> همان؛ ص ۲۳۵.</ref>


4- فقلت لعینی اسکبا أدمعا دماعلی جیرة منی صفا العیش رنقوا <ref> همان؛ ص 235.</ref>
1- من از هنگامی‌که به غم فراق و عشق جانسوز یکباره دچار شده‌ام، دیگر نه آب، گوارایی دارد و نه زندگی لذّت بخشی برایم وجود دارد.
2- پس به روزگاری که بین ما فاصله انداخته است می‌گویم: «ای روزگار تو جدایی‌انداز بین مایی!»
3- و ندا داد که مردم در طول زمانها همه جوامعشان متفرق می‌شوند و جامعه‌ی متّحدی نخواهند داشت.
4- به چشمم گفتم: «خون گریه کن و آتش دل مرا با اشک دیده صفا بده!»


۱- من از هنگامی‌که به غم فراق و عشق جانسوز یکباره دچار شده‌ام، دیگر نه آب، گوارایی دارد و نه زندگی لذّت بخشی برایم وجود دارد.


۲- پس به روزگاری که بین ما فاصله انداخته است می‌گویم: «ای روزگار تو جدایی‌انداز بین مایی!»


۳- و ندا داد که مردم در طول زمانها همه جوامعشان متفرق می‌شوند و جامعه‌ی متّحدی نخواهند داشت.


۴- به چشمم گفتم: «خون گریه کن و آتش دل مرا با اشک دیده صفا بده!»
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 540.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌۱، ص: ۵۴۰.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۸۰: خط ۷۹:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />

نسخهٔ ‏۳ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۴۴

الشیخ یعقوب نجفی‌
زادروز ۱۲۷۰ ه. ق.
نجف اشرف
مرگ ۱۳۲۹ هجری
پیشه شاعر

شیخ یعقوب نجفی، از شعرای عرب زبانی است که در وصف اهل بیت اشعاری سروده است.

زندگینامه

یعقوب ابن الحاج جعفر بن شیخ حسین نجفی در سال ۱۲۷۰ ه. ق. در نجف اشرف به دنیا آمد. او از بزرگان ادب در نجف به شمار می‌آمد و اکثر اشعارش در مورد اهل بیت است. وی به سال ۱۳۲۹ هجری وفات یافت. [۱]

آثار

یعقوب نجفی سه روضة طویل را در مورد امام حسین (ع) به نظم آورده است که دوتای آن به زبان محلّی عراق می‌باشد.

نمونه اشعار

۱- فلا الماء یحلو بعدهم و یلذّلی‌و لا العیش مهما عشت و هو منمّق

۲- اقول لدهری یوم فرّق بیننا:أیا دهر للأحباب انت مفرّق!

۳- فقال ألا للنّاس طول زمانهم‌لکلّ اجمّاع بعد حین تفرق

۴- فقلت لعینی اسکبا أدمعا دماعلی جیرة منی صفا العیش رنقوا [۲]


۱- من از هنگامی‌که به غم فراق و عشق جانسوز یکباره دچار شده‌ام، دیگر نه آب، گوارایی دارد و نه زندگی لذّت بخشی برایم وجود دارد.

۲- پس به روزگاری که بین ما فاصله انداخته است می‌گویم: «ای روزگار تو جدایی‌انداز بین مایی!»

۳- و ندا داد که مردم در طول زمانها همه جوامعشان متفرق می‌شوند و جامعه‌ی متّحدی نخواهند داشت.

۴- به چشمم گفتم: «خون گریه کن و آتش دل مرا با اشک دیده صفا بده!»

منابع

پی نوشت

  1. همان؛ ص ۲۳۲.
  2. همان؛ ص ۲۳۵.