مسروق بن وائل حضرمى: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
[[عبدالله بن حوزه]] در گفتگویى با امام، به آن حضرت جسارت کرد و [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] او را نفرین کرد و فرمود: «اللّهمّ حزه الى النّار».
[[عبدالله بن حوزه]] در گفتگویى با امام، به آن حضرت جسارت کرد و [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] او را نفرین کرد و فرمود: «اللّهمّ حزه الى النّار».


او خشمگین شد و خواست که به سوى امام اسب بتازد. هنگام پرش از نهر، پایش در رکاب ماند و بدنش از اسب آویخته شد.  در برخى نقلها آمده است که اسبش او را آن قدر به سنگها و درختها کشید و کوبید تا مرد.<ref>عبرات المصطفین،ج ۲،ص ۲۶.</ref>
او خشمگین شد و خواست که به سوى امام اسب بتازد. هنگام پرش از نهر، پایش در رکاب ماند و بدنش از اسب آویخته شد.  در برخى نقلها آمده است که اسبش او را آن قدر به سنگها و درختها کشید و کوبید تا مرد.<ref>عبرات المصطفین،ج 2،ص 26.</ref>


مسروق از این صحنه ترسید و خود را از میدان نبرد کنار کشید. علت را که پرسیدند، به این حادثه اشاره کرد و گفت: «رأیت من اهل هذا البیت شیئا لا اقاتلهم ابدا». از این دودمان چیزى دیدم که هرگز با آنان نخواهم جنگید.
مسروق از این صحنه ترسید و خود را از میدان نبرد کنار کشید. علت را که پرسیدند، به این حادثه اشاره کرد و گفت: «رأیت من اهل هذا البیت شیئا لا اقاتلهم ابدا». از این دودمان چیزى دیدم که هرگز با آنان نخواهم جنگید.
خط ۳۰: خط ۳۰:
==منبع==
==منبع==


*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۱۹.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 419.]


==پی‌نوشت==
==پی‌نوشت==
خط ۳۶: خط ۳۶:
[[رده:افراد]]
[[رده:افراد]]
[[رده:قاتلان کربلا]]
[[رده:قاتلان کربلا]]
[[en:Al-Hajjaj b. Masruq al-Ju'fi]]

نسخهٔ ‏۱۵ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۷

مشخصات فردی
نام کامل مسروق بن وائل حضرمی
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته نیروهای تحح امر عمرسعد در کربلا که از نبرد منصرف شد

مسروق بن وائل حضرمی از نیروهاى سپاه عمر سعد که در کربلا حضور داشت.

نقش در نبرد کربلا

مسروق بن وائل حضرمی در پیشاپیش نیروهاى کوفه بود، به این امید که سر امام حسین(ع) را به دست آورد و نزد ابن زیاد، مقام یابد.

پشیمانی از نبرد با سیدالشهدا(ع)

عبدالله بن حوزه در گفتگویى با امام، به آن حضرت جسارت کرد و سیدالشهدا(ع) او را نفرین کرد و فرمود: «اللّهمّ حزه الى النّار».

او خشمگین شد و خواست که به سوى امام اسب بتازد. هنگام پرش از نهر، پایش در رکاب ماند و بدنش از اسب آویخته شد. در برخى نقلها آمده است که اسبش او را آن قدر به سنگها و درختها کشید و کوبید تا مرد.[۱]

مسروق از این صحنه ترسید و خود را از میدان نبرد کنار کشید. علت را که پرسیدند، به این حادثه اشاره کرد و گفت: «رأیت من اهل هذا البیت شیئا لا اقاتلهم ابدا». از این دودمان چیزى دیدم که هرگز با آنان نخواهم جنگید.

منبع

پی‌نوشت

  1. عبرات المصطفین،ج 2،ص 26.