غارت خیمه‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پس از [[شهادت]] [[حسین بن على (ع)|حسین بن على(ع)]]، سپاه [[عمر سعد]] به خیمه‌هاى [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] حمله کردند و به '''غارت خمیه‌ها''' پرداختند. | پس از [[شهادت]] [[حسین بن على (ع)|حسین بن على(ع)]]، سپاه [[عمر سعد]] به خیمه‌هاى [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] حمله کردند و به '''غارت خمیه‌ها''' پرداختند. | ||
== شام غریبان کربلا == | ==شام غریبان کربلا== | ||
زنان و کودکان در صحرا پراکنده شدند؛ گریان و داغدار و صیحه زنان و استغاثه کنان. پس از آن خیمه‌ها را آتش زدند. مقنعه از سر زنان کشیدند، انگشتر از انگشتها بیرون آوردند و گوشواره از گوشها و خلخال از پاها. <ref>مقتل الحسین،مقرّم،ص ۳۸۵.</ref> | زنان و کودکان در صحرا پراکنده شدند؛ گریان و داغدار و صیحه زنان و استغاثه کنان. پس از آن خیمه‌ها را آتش زدند. مقنعه از سر زنان کشیدند، انگشتر از انگشتها بیرون آوردند و گوشواره از گوشها و خلخال از پاها. <ref>مقتل الحسین،مقرّم،ص ۳۸۵.</ref> | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
گفت:«مى‌ترسم دیگرى بیاید و اینها را در آورد!» <ref>عبرات المصطفین،ج ۲،ص ۱۳۹.</ref> | گفت:«مى‌ترسم دیگرى بیاید و اینها را در آورد!» <ref>عبرات المصطفین،ج ۲،ص ۱۳۹.</ref> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۳۳.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۳۳.] | ||
== پی‌نوشت == | ==پی‌نوشت== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده: | [[رده:مفاهیم]] | ||
[[رده: | [[رده:تاریخ]] | ||
[[رده:تاریخ اسلام]] | |||
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۸
پس از شهادت حسین بن على(ع)، سپاه عمر سعد به خیمه‌هاى اهل بیت حمله کردند و به غارت خمیه‌ها پرداختند.
شام غریبان کربلا
زنان و کودکان در صحرا پراکنده شدند؛ گریان و داغدار و صیحه زنان و استغاثه کنان. پس از آن خیمه‌ها را آتش زدند. مقنعه از سر زنان کشیدند، انگشتر از انگشتها بیرون آوردند و گوشواره از گوشها و خلخال از پاها. [۱]
حتى فاطمه دختر امام حسین(ع) نقل کرده که به خیمۀ ما ریختند و من دخترى کوچک بودم، با گریه خلخال از پایم در مى‌آوردند. گفتم: «اى دشمن خدا چرا گریه مى‌کنى؟»
گفت: «براى اینکه دختر پیامبر را غارت مى‌کنم.»
گفتم:«غارت مکن.»
گفت:«مى‌ترسم دیگرى بیاید و اینها را در آورد!» [۲]