زرود: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''زرود''' نام یکى از منزلگاه‌هاى مسیر [[کوفه]] که [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] در آنجا فرود آمد. {{مسیر حرکت امام حسین}} | '''زرود''' نام یکى از منزلگاه‌هاى مسیر [[کوفه]] که [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] در آنجا فرود آمد. {{جعبه اطلاعات منزلگاه | ||
| عنوان =زرود | |||
| تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| نام منزلگاه = | |||
| مسیر =[[مکه]] به [[کوفه]] | |||
| موقعیت = [[زرود]] | |||
| قبل از = [[ثعلبیه]] | |||
| پس از = [[حاجر]] | |||
| واقعه کربلا = خبر شهادت [[مسلم بن عقیل]] و [[هانی بن عروه]] به امام رسید. | |||
| سایر =}} {{مسیر حرکت امام حسین}} | |||
==معنی== | ==معنی== | ||
زرود، منطقه‌اى ریگزار میان ثعلبیه و خزیمیه از راه کوفه به مکه بود. به خاطر شنزار بودن، آبهاى باران را در خود فرو مى‌برد و به همین جهت، نام زرود بر آن گفته شده‌است. زرود به معنی بلعنده می باشد. این محل براى نزول کاروانهاى حج که از بغداد مى‌آمده‌اند، محل مشهور و مناسبى بوده و به [[بنى اسد]] و بنى نهشل اختصاص داشته است. | زرود، منطقه‌اى ریگزار میان ثعلبیه و خزیمیه از راه کوفه به مکه بود. به خاطر شنزار بودن، آبهاى باران را در خود فرو مى‌برد و به همین جهت، نام زرود بر آن گفته شده‌است. زرود به معنی بلعنده می باشد. این محل براى نزول کاروانهاى حج که از بغداد مى‌آمده‌اند، محل مشهور و مناسبى بوده و به [[بنى اسد]] و بنى نهشل اختصاص داشته است. | ||
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۰۲
زرود نام یکى از منزلگاه‌هاى مسیر کوفه که سیدالشهدا(ع) در آنجا فرود آمد.
| اطلاعات جغرافیایی | |
|---|---|
| مسیر | مکه به کوفه |
| موقعیت | زرود |
| قبل از | ثعلبیه |
| پس از | حاجر |
| وقایع تاریخی | |
| واقعه کربلا | خبر شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه به امام رسید. |
 دریای سرخ |
معنی
زرود، منطقه‌اى ریگزار میان ثعلبیه و خزیمیه از راه کوفه به مکه بود. به خاطر شنزار بودن، آبهاى باران را در خود فرو مى‌برد و به همین جهت، نام زرود بر آن گفته شده‌است. زرود به معنی بلعنده می باشد. این محل براى نزول کاروانهاى حج که از بغداد مى‌آمده‌اند، محل مشهور و مناسبى بوده و به بنى اسد و بنى نهشل اختصاص داشته است.
کاروان کربلا
در همین منزل بود که امام حسین(ع) به زهیر بن قین بجلى برخورد و او را به همراهى و یارى خویش فراخواند. او هم پذیرفت و به کاروان و یاران امام پیوست و به کربلا آمد و شهید شد.[۱] و در همین جا، خبر شهادت مسلم بن عقیل و هانى بن عروه را در کوفه از دو نفر از طایفۀ بنى اسد شنید که عازم حج بودند و از کوفه مى‌آمدند.حضرت بر آن دو شهید رحمت فرستاد و گریست، بنى هاشم هم گریستند. در همین جا شب را ماندند. صبح، آب زیادى برداشته، از آنجا به سوى ثعلبیه حرکت کردند.
منبع
پی‌نوشت
- ↑ مقتل الحسین،مقرم،ص ۲۰۸،الحسین فى طریقه الى الشهادة،ص ۶۶ تا ۷۲.