تیر سه شعبه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''تیر سه شعبه'''، تیرى زهرآگینی بود که بر قلب امام حسین(ع) نشست. | '''تیر سه شعبه'''، تیرى زهرآگینی بود که بر قلب امام حسین(ع) نشست. | ||
== روایت تیر سه شعبه در نبرد کربلا == | ==روایت تیر سه شعبه در نبرد کربلا== | ||
«پس از جنگهاى بسیار که روز عاشورا [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] داشت، لختى براى استراحت ایستاد. ناتوان شده بود.سنگى از سوى دشمن آمد و بر پیشانى او خورد که خون از آن جستن کرد. امام خواست که با جامه،خون از چهره پاک کند که تیرى سه شعبه و مسموم بر سینۀ حضرت نشست «اتاه سهم | «پس از جنگهاى بسیار که روز عاشورا [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] داشت، لختى براى استراحت ایستاد. ناتوان شده بود.سنگى از سوى دشمن آمد و بر پیشانى او خورد که خون از آن جستن کرد. امام خواست که با جامه،خون از چهره پاک کند که تیرى سه شعبه و مسموم بر سینۀ حضرت نشست «اتاه سهم محدد مسموم له ثلاث شعب». حضرت تیر را از پس سر بیرون آورد و خون از جاى آن فوران زد.خونها را به آسمان پاشید و بر چهره مالید تا رسول خدا را با چهره‌اى خون‌آلود دیدار کند.» <ref>بحارالأنوار،ج ۴۵،ص ۵۲ و ۵۳،مقتل الحسین،مقرّم،ص ۳۵۱.</ref> | ||
== تاریخچه تیر == | ==تاریخچه تیر== | ||
در واقع،تیرى که روز عاشورا بر سینۀ امام نشست، روز«سقیفه»بر کمان نهاده و رها شد و بسى قلبها را خون کرد و در کربلا نیز خون سیدالشهدا(ع) را بر خاک ریخت.اگر آن بناى انحراف نخستین نبود،نیم قرن پس از وفات پیامبر،قلب فرزند پیامبر از سوى | در واقع،تیرى که روز عاشورا بر سینۀ امام نشست، روز«سقیفه»بر کمان نهاده و رها شد و بسى قلبها را خون کرد و در کربلا نیز خون سیدالشهدا(ع) را بر خاک ریخت.اگر آن بناى انحراف نخستین نبود،نیم قرن پس از وفات پیامبر،قلب فرزند پیامبر از سوى امت او هدف قرار نمى‌گرفت. | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۲۳. | *جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۲۳. | ||
== پی‌نوشت == | ==پی‌نوشت== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:اشیا و فرهنگ مادی]] | |||
[[رده:مفاهیم]] | |||
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۲۲
تیر سه شعبه، تیرى زهرآگینی بود که بر قلب امام حسین(ع) نشست.
روایت تیر سه شعبه در نبرد کربلا
«پس از جنگهاى بسیار که روز عاشورا امام حسین(ع) داشت، لختى براى استراحت ایستاد. ناتوان شده بود.سنگى از سوى دشمن آمد و بر پیشانى او خورد که خون از آن جستن کرد. امام خواست که با جامه،خون از چهره پاک کند که تیرى سه شعبه و مسموم بر سینۀ حضرت نشست «اتاه سهم محدد مسموم له ثلاث شعب». حضرت تیر را از پس سر بیرون آورد و خون از جاى آن فوران زد.خونها را به آسمان پاشید و بر چهره مالید تا رسول خدا را با چهره‌اى خون‌آلود دیدار کند.» [۱]
تاریخچه تیر
در واقع،تیرى که روز عاشورا بر سینۀ امام نشست، روز«سقیفه»بر کمان نهاده و رها شد و بسى قلبها را خون کرد و در کربلا نیز خون سیدالشهدا(ع) را بر خاک ریخت.اگر آن بناى انحراف نخستین نبود،نیم قرن پس از وفات پیامبر،قلب فرزند پیامبر از سوى امت او هدف قرار نمى‌گرفت.
منبع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۲۳.
پی‌نوشت
- ↑ بحارالأنوار،ج ۴۵،ص ۵۲ و ۵۳،مقتل الحسین،مقرّم،ص ۳۵۱.