زبان حال: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
جملاتى که هنگام [[مرثیه‌خوانی|مرثیه‌خوانى]]، از زبان ا[[حسین بن على (ع)|مام حسین(ع)]] و شهداى [[کربلایى|کربلا]] یا بازماندگانشان گفته مى‌شود، بى‌آنکه در یک متن تاریخى یا روایى آمده باشد، در مقابل «زبان قال».
جملاتى که هنگام [[مرثیه‌خوانی|مرثیه‌خوانى]]، از زبان ا[[حسین بن على (ع)|مام حسین(ع)]] و شهداى [[کربلایى|کربلا]] یا بازماندگانشان گفته مى‌شود، بى‌آنکه در یک متن تاریخى یا روایى آمده باشد، در مقابل «زبان قال».


== مطالب انحرافی ==
==مطالب انحرافی==
این جملات،صرفا نوعى بیان عاطفى است که از حال و وضع کسى آنگونه برداشت مى‌شود،زیرا گاهى حالتها گویاتر از الفاظ است. البته گاهى به بهانۀ «زبان حال»، حرفهاى نامناسب و سبک به اولیاء خدا و امام حسین(ع) نسبت مى‌دهند که وهن مقام امام و نشان دهندۀ ذلت و خوارى و زبونى است؛ مثل این که از قول امام حسین«ع»مى‌گویند:
این جملات،صرفا نوعى بیان عاطفى است که از حال و وضع کسى آنگونه برداشت مى‌شود،زیرا گاهى حالتها گویاتر از الفاظ است. البته گاهى به بهانۀ «زبان حال»، حرفهاى نامناسب و سبک به اولیاء خدا و امام حسین(ع) نسبت مى‌دهند که وهن مقام امام و نشان دهندۀ ذلت و خوارى و زبونى است؛ مثل این که از قول امام حسین«ع»مى‌گویند:


خط ۸: خط ۸:
این نحوه زبان حالها اغلب در اشعار مرثیه و نوحه دیده مى‌شود که باید توجه نمود مطالب انحرافى و دروغ به آن پیشوایان حق و صدق، نسبت داده نشود.
این نحوه زبان حالها اغلب در اشعار مرثیه و نوحه دیده مى‌شود که باید توجه نمود مطالب انحرافى و دروغ به آن پیشوایان حق و صدق، نسبت داده نشود.


== منبع ==
==منبع==


* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۹۴.
*جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۹۴.
 
[[رده:مفاهیم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۳۰

جملاتى که هنگام مرثیه‌خوانى، از زبان امام حسین(ع) و شهداى کربلا یا بازماندگانشان گفته مى‌شود، بى‌آنکه در یک متن تاریخى یا روایى آمده باشد، در مقابل «زبان قال».

مطالب انحرافی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این جملات،صرفا نوعى بیان عاطفى است که از حال و وضع کسى آنگونه برداشت مى‌شود،زیرا گاهى حالتها گویاتر از الفاظ است. البته گاهى به بهانۀ «زبان حال»، حرفهاى نامناسب و سبک به اولیاء خدا و امام حسین(ع) نسبت مى‌دهند که وهن مقام امام و نشان دهندۀ ذلت و خوارى و زبونى است؛ مثل این که از قول امام حسین«ع»مى‌گویند:

«شدم راضى که زینب خوار گردد...»یا اینکه امام،التماس کند جرعه‌اى آب به او بدهند.

این نحوه زبان حالها اغلب در اشعار مرثیه و نوحه دیده مى‌شود که باید توجه نمود مطالب انحرافى و دروغ به آن پیشوایان حق و صدق، نسبت داده نشود.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۹۴.