الظلیمه الظلیمه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «ظلیمه،آنچه از انسان به ناحق و ظالمانه بگیرند،آنچه را که نزد ظالم درخواست مى...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ظلیمه'''، آنچه از انسان به ناحق و ظالمانه بگیرند، آنچه را که نزد ظالم درخواست مى‌کنى.<ref>مجمع البحرین.</ref> کلماتى حاکى از ظلم و ستمى که بر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] از سوى امّت روا شد. این تعبیر، در [[زیارت ناحیۀ مقدّسه]] آمده و اینکه [[ذو الجناح|ذوالجناح]]، اسب [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] پس از کشته شدن امام، همهمه کنان و اشکریزان و بى‌صاحب به سوى خیمه‌ها مى‌آمد، در حالى که مى‌گفت: «الظّلیمة الظّلیمة لأمّة قتلت ابن بنت نبیّها»،<ref>بحار الأنوار،ج ۴۴،ص ۲۶۶،زیارت ناحیه مقدسه(من امّة).</ref> داد از دست امّتى که پسر دختر پیامبر خود را کشته‌اند. | |||
== منبع == | |||
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۴. | |||
== پی‌نوشت == | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۱۰
ظلیمه، آنچه از انسان به ناحق و ظالمانه بگیرند، آنچه را که نزد ظالم درخواست مى‌کنى.[۱] کلماتى حاکى از ظلم و ستمى که بر امام حسین(ع) از سوى امّت روا شد. این تعبیر، در زیارت ناحیۀ مقدّسه آمده و اینکه ذوالجناح، اسب سیدالشهدا(ع) پس از کشته شدن امام، همهمه کنان و اشکریزان و بى‌صاحب به سوى خیمه‌ها مى‌آمد، در حالى که مى‌گفت: «الظّلیمة الظّلیمة لأمّة قتلت ابن بنت نبیّها»،[۲] داد از دست امّتى که پسر دختر پیامبر خود را کشته‌اند.
منبع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۴.