سنگابخانه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «محلّى که یک یا چند ظرف بزرگ سنگى براى نوشیدن آب سرد،در ایّام عزادارى سید الشه...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
محلّى که یک یا چند ظرف بزرگ سنگى براى نوشیدن آب سرد،در ایّام عزادارى سید الشهدا«ع»در آن نهاده مى‌شد و سقّاها،آمادۀ آب دادن به عزاداران و هیئتهاى سینه‌زنى بودند.معمولا در محوّطه‌اى بود که روى آن چادر مى‌زدند و اطرافش را با پارچۀ سیاه و کتیبه‌هاى مخصوص و عکس و شمایل مى‌پوشاندند و در آنجا نگهبان و شب‌خواب مى‌گذاشتند.سنگاب،ظرف سنگى بزرگى بود که مقدار زیادى آب مى‌گرفت و از یک پاره سنگ تراشیده مى‌شد و در مسجدها و تکایا براى آشامیدن یا وضو گرفتن مى‌گذاشتند.
'''سنگابخانه''' محلّى که یک یا چند ظرف بزرگ سنگى براى نوشیدن آب سرد،در ایّام عزادارى [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] در آن نهاده مى‌شد و [[سقّایى|سقّاها]]، آمادۀ آب دادن به عزاداران و هیئتهاى سینه‌زنى بودند.
 
معمولا در محوّطه‌اى بود که روى آن چادر مى‌زدند و اطرافش را با پارچۀ سیاه و کتیبه‌هاى مخصوص و عکس و شمایل مى‌پوشاندند و در آنجا نگهبان و شب‌خواب مى‌گذاشتند.سنگاب،ظرف سنگى بزرگى بود که مقدار زیادى آب مى‌گرفت و از یک پاره سنگ تراشیده مى‌شد و در مسجدها و [[تکیه|تکایا]] براى آشامیدن یا وضو گرفتن مى‌گذاشتند.


دهخدا مى‌نویسد:«ظرف بزرگ از سنگ تراشیده که یک کر و بیشتر آب گیرد و در مساجد و امامزاده‌ها نهند.» <ref>لغت‌نامه،دهخدا.</ref>
دهخدا مى‌نویسد:«ظرف بزرگ از سنگ تراشیده که یک کر و بیشتر آب گیرد و در مساجد و امامزاده‌ها نهند.» <ref>لغت‌نامه،دهخدا.</ref>


== منبع ==


* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۳۱.


 
== پی‌نوشت ==
 
<references />
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 231.

نسخهٔ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۳۹

سنگابخانه محلّى که یک یا چند ظرف بزرگ سنگى براى نوشیدن آب سرد،در ایّام عزادارى سیدالشهدا(ع) در آن نهاده مى‌شد و سقّاها، آمادۀ آب دادن به عزاداران و هیئتهاى سینه‌زنى بودند.

معمولا در محوّطه‌اى بود که روى آن چادر مى‌زدند و اطرافش را با پارچۀ سیاه و کتیبه‌هاى مخصوص و عکس و شمایل مى‌پوشاندند و در آنجا نگهبان و شب‌خواب مى‌گذاشتند.سنگاب،ظرف سنگى بزرگى بود که مقدار زیادى آب مى‌گرفت و از یک پاره سنگ تراشیده مى‌شد و در مسجدها و تکایا براى آشامیدن یا وضو گرفتن مى‌گذاشتند.

دهخدا مى‌نویسد:«ظرف بزرگ از سنگ تراشیده که یک کر و بیشتر آب گیرد و در مساجد و امامزاده‌ها نهند.» [۱]

منبع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۳۱.

پی‌نوشت

  1. لغت‌نامه،دهخدا.