تسبیح تربت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[حضرت زهرا (س)]] از تربت حمزه سید الشهدا، تسبیحى ساخته و به نخ کرده بود و با آن، ذکر تسبیحات مى‌گفت، مردم همچنان کردند. چون حسین (ع) شهید شد، به خاطر مزیت و فضیلت تربت او، این کار درباره تربت قبر آن امام شهید انجام گرفت.  
چون [[حسین بن على (ع)|حسین (ع)]] شهید شد، به خاطر مزیت و فضیلت تربت او، مردم از خاک تربت او '''تسبیح تربت''' ساختند.<ref>همان، المزار، شیخ مفید (چاپ کنگرۀ شیخ مفید، ۱۴۱۳ ه. ق) ص ۱۵۰. (کتاب المزار غیر از بحار است)</ref> 


<ref>''همان''، المزار، شیخ مفید (چاپ کنگرۀ شیخ مفید، 1413 ق) ص 150. (کتاب المزار غیر از بحار است)</ref> پیش از تسبیح گلى، حضرت زهرا تسبیحى داشت از نخ پشمین که به آن گره‌هاى متعدّد زده بود و آن را مى‌گرداند و تسبیح و تکبیر مى‌گفت، تا آنکه حضرت حمزه در جنگ احد به شهادت رسید. آنگاه از تربت او تسبیحى ساخت. رسم مردم بر این جارى شد تا آنکه پس از شهادت امام حسین (ع)، از تربت قبر او تسبیح فراهم مى‌کردند: «فلمّا قتل الحسین صلوات اللّه علیه عدل بالأمر الیه فاستعملوا تربته لما فیه من الفضل و المزیّه.» <ref>''همان''،ج 82،ص 333.</ref>
== تاریخچه ساخت تسبیح ==
[[حضرت زهرا (س)]] از تربت حمزه سیدالشهدا، تسبیحى ساخته و به نخ کرده بود و با آن، ذکر تسبیحات مى‌گفت. پیش از تسبیح گلى، حضرت زهرا تسبیحى داشت از نخ پشمین که به آن گره‌هاى متعدّد زده بود و آن را مى‌گرداند و تسبیح و تکبیر مى‌گفت، تا آنکه حضرت حمزه در جنگ احد به [[شهادت]] رسید. آنگاه از تربت او تسبیحى ساخت. رسم مردم بر این جارى شد تا آنکه پس از شهادت ا[[حسین بن على (ع)|مام حسین (ع)]]، از [[تربت]] قبر او تسبیح فراهم مى‌کردند: «فلمّا قتل الحسین صلوات اللّه علیه عدل بالأمر الیه فاستعملوا تربته لما فیه من الفضل و المزیّه.» <ref>همان،ج ۸۲،ص ۳۳۳.</ref>  


دو حدیث در فضیلت تسبیح تربت: امام صادق (ع) فرمود: «من کانت معه سبحة من طین قبر الحسین علیه السلام کتب مسبّحا و ان لم یسبّح بها»<ref>''همان''، ص 340.</ref> هر که تسبیحى از تربت قبر حسین (ع) داشته باشد، تسبیحگوى نوشته مى‌شود، هر چند با آن تسبیح نگوید. اما کاظم (ع) فرمود:
== احادیث در فضیلت تسبیح تربت ==
امام صادق (ع) فرمود: «من کانت معه سبحة من طین قبر الحسین علیه السلام کتب مسبّحا و ان لم یسبّح بها»<ref>همان، ص ۳۴۰.</ref> هر که تسبیحى از تربت قبر حسین (ع) داشته باشد، تسبیحگوى نوشته مى‌شود، هر چند با آن تسبیح نگوید.  


«لا یستغنى شیعتنا عن اربع:... و سبحة من طین قبر الحسین فیها ثلاث و ثلاثون حبّة...» <ref>همان.در «المزار» شیخ مفید، ص 152، عدد سى و چهار دانه آمده است.</ref> شیعۀ ما از چهار چیز بى‌نیاز نیست:... یکى هم تسبیحى با 33 دانه از خاک قبر امام حسین (ع). <ref>براى آگاهى از تاریخچۀ تسبیح و تسبیح تربت و آداب آن ر.ک:«''دایره المعارف تشیع''»، ج 4، ص 205.</ref>
امام کاظم (ع) فرمود: «لا یستغنى شیعتنا عن اربع:... و سبحة من طین قبر الحسین فیها ثلاث و ثلاثون حبّة...» <ref>همان.در «المزار» شیخ مفید، ص ۱۵۲، عدد سى و چهار دانه آمده است.</ref> شیعۀ ما از چهار چیز بى‌نیاز نیست:... یکى هم تسبیحى با ۳۳ دانه از خاک قبر امام حسین (ع). <ref>براى آگاهى از تاریخچۀ تسبیح و تسبیح تربت و آداب آن ر.ک:«دایره المعارف تشیع»، ج۴، ص ۲۰۵.</ref>




==منابع==


==منابع==
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج۱، ص ۱۱۲-۱۱۳.]
جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج1، ص 112-113.(با تلخیص)


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:مفاهیم]]
<references />

نسخهٔ ‏۳۱ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۴۵

چون حسین (ع) شهید شد، به خاطر مزیت و فضیلت تربت او، مردم از خاک تربت او تسبیح تربت ساختند.[۱]

تاریخچه ساخت تسبیح

حضرت زهرا (س) از تربت حمزه سیدالشهدا، تسبیحى ساخته و به نخ کرده بود و با آن، ذکر تسبیحات مى‌گفت. پیش از تسبیح گلى، حضرت زهرا تسبیحى داشت از نخ پشمین که به آن گره‌هاى متعدّد زده بود و آن را مى‌گرداند و تسبیح و تکبیر مى‌گفت، تا آنکه حضرت حمزه در جنگ احد به شهادت رسید. آنگاه از تربت او تسبیحى ساخت. رسم مردم بر این جارى شد تا آنکه پس از شهادت امام حسین (ع)، از تربت قبر او تسبیح فراهم مى‌کردند: «فلمّا قتل الحسین صلوات اللّه علیه عدل بالأمر الیه فاستعملوا تربته لما فیه من الفضل و المزیّه.» [۲]

احادیث در فضیلت تسبیح تربت

امام صادق (ع) فرمود: «من کانت معه سبحة من طین قبر الحسین علیه السلام کتب مسبّحا و ان لم یسبّح بها»[۳] هر که تسبیحى از تربت قبر حسین (ع) داشته باشد، تسبیحگوى نوشته مى‌شود، هر چند با آن تسبیح نگوید.

امام کاظم (ع) فرمود: «لا یستغنى شیعتنا عن اربع:... و سبحة من طین قبر الحسین فیها ثلاث و ثلاثون حبّة...» [۴] شیعۀ ما از چهار چیز بى‌نیاز نیست:... یکى هم تسبیحى با ۳۳ دانه از خاک قبر امام حسین (ع). [۵]


منابع

پی نوشت

  1. همان، المزار، شیخ مفید (چاپ کنگرۀ شیخ مفید، ۱۴۱۳ ه. ق) ص ۱۵۰. (کتاب المزار غیر از بحار است)
  2. همان،ج ۸۲،ص ۳۳۳.
  3. همان، ص ۳۴۰.
  4. همان.در «المزار» شیخ مفید، ص ۱۵۲، عدد سى و چهار دانه آمده است.
  5. براى آگاهى از تاریخچۀ تسبیح و تسبیح تربت و آداب آن ر.ک:«دایره المعارف تشیع»، ج۴، ص ۲۰۵.