اسماعیل سکاک‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''اسماعیل سکاک''' شاعر معاصر ایرانی است. وی بیشتر در زمینه کلاسیک شعر می‌گوید و تمایلش به سرودن غزل و رباعی بیشتر از سایر قوالب شعری است گرچه در مثنوی نیز دستی دارد.
'''اسماعیل سکاک''' (١٣٤٦ ه.ش) شاعر معاصر ایرانی است.  
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = اسماعیل سکاک‌
| نام                    = اسماعیل سکاک‌
خط ۷: خط ۷:
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =1346ه
| تاریخ تولد            =١٣٤٦ ه. ش
| محل تولد                =قزوین
| محل تولد                =قزوین
| والدین                =   
| والدین                =   
خط ۷۱: خط ۷۱:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
==زندگینامه==


اسماعیل سکاک فرزند ابو الفضل در سال ١٣٤٦ ه. ش در شهر قزوین به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ادبیات فارسی در دانشگاه قزوین سپری نمود.


سکاک از سال ٦٧ بطور جدی به سرودن شعر پرداخت و در انجمن‌های ادبی شهر خود حضوری فعال یافت. شعرهای او تاکنون به صورت پراکنده در روزنامه‌ها، جنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده انتشار یافته است. 


وی بیشتر در زمینه کلاسیک شعر می‌گوید و تمایلش به سرودن غزل و رباعی بیشتر از سایر قوالب شعری است گرچه در مثنوی نیز دستی دارد.


 
== آثار ==
 
از اسماعیل سکاک یک مجموعه شعر به نام «با مسافری در ایستگاه من» چاپ و منتشر شده است.
 
 
 
==درباره‌ی شاعر==
 
اسماعیل سکاک فرزند ابو الفضل در سال 1346 ه. ش در شهر قزوین به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ادبیات فارسی در دانشگاه قزوین سپری نمود.
 
سکاک از سال 67 بطور جدی به سرودن شعر پرداخت و در انجمن‌های ادبی شهر خود حضوری فعال یافت. شعرهای او تاکنون به صورت پراکنده در روزنامه‌ها، جنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده انتشار یافته است. تاکنون از اسماعیل سکاک یک مجموعه شعر به نام «با مسافری در ایستگاه من» چاپ و منتشر شده است.
 
اسماعیل سکاک هم اکنون کارمند شرکت شیشه آبگینه قزوین می‌باشد.


==اشعار==
==اشعار==
===ماه بنی هاشم:===
===ماه بنی هاشم===
{{شعر}}
{{شعر}}


خط ۱۰۷: خط ۱۰۱:




===خیمه تا گودال:===
===خیمه تا گودال===
{{شعر}}
{{شعر}}


خط ۱۲۵: خط ۱۱۹:
{{ب| چه می‌شد خشک می‌شد دست‌های فتنه‌ی آن قوم‌|همان‌هایی که می‌بردند سوی خیمه‌ها آتش  }}
{{ب| چه می‌شد خشک می‌شد دست‌های فتنه‌ی آن قوم‌|همان‌هایی که می‌بردند سوی خیمه‌ها آتش  }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


==منابع==
==منابع==


*دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1645.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1645.]
 


[[رده:ادبیات]]
[[رده:ادبیات]]

نسخهٔ ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۳۷

اسماعیل سکاک (١٣٤٦ ه.ش) شاعر معاصر ایرانی است.

اسماعیل سکاک‌
اسماعیل سکاک.jpg
زادروز ١٣٤٦ ه. ش
قزوین

زندگینامه

اسماعیل سکاک فرزند ابو الفضل در سال ١٣٤٦ ه. ش در شهر قزوین به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ادبیات فارسی در دانشگاه قزوین سپری نمود.

سکاک از سال ٦٧ بطور جدی به سرودن شعر پرداخت و در انجمن‌های ادبی شهر خود حضوری فعال یافت. شعرهای او تاکنون به صورت پراکنده در روزنامه‌ها، جنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده انتشار یافته است.

وی بیشتر در زمینه کلاسیک شعر می‌گوید و تمایلش به سرودن غزل و رباعی بیشتر از سایر قوالب شعری است گرچه در مثنوی نیز دستی دارد.

آثار

از اسماعیل سکاک یک مجموعه شعر به نام «با مسافری در ایستگاه من» چاپ و منتشر شده است.

اشعار

ماه بنی هاشم

وقتی صدای شوم دشمن را در لحظه‌های جنگ حس می‌کرد سنگینی بغض نرفتن را بر سینه‌اش چون سنگ حس می‌کرد
با آن که مشتاق شهادت بود- در آن زمین پر خطر- امّا یک گام دوری از برادر را انگار صد فرسنگ حس می‌کرد
یک دشت سرشار از شجاعت بود امّا خجالت می‌کشید از خود وقتی غریبی برادر را در آن زمان تنگ حس می‌کرد
اهل حرم وقتی که سقّا را، ماه بنی هاشم صدا کردند خورشید در چشمان او خود را کوچک‌تر و بی‌رنگ حس می‌کرد
در اوج جانبازی دلش می‌خواست صد جان دیگر هم فدا می‌کرد یک جان به راه دوست دادن را در جان نثاری ننگ حس می‌کرد
دور از حسین تشنه لب هر چند در خاک و خون افتاده بود امّا آواز «هل من ناصر» ش را با غمگین‌ترین آهنگ حس می‌کرد


خیمه تا گودال

زمین و آسمان کربلا شد وصل با آتش‌ میان خیمه‌ها پیچید بی‌شرمانه تا آتش
به همراه عطش راه تو را از چارسو بستند تمام سنگ‌ها، سر نیزه‌ها و زخم با آتش
تو در یک سوی میدان، اشتیاق مرگ هم با تو و در آن سوی دیگر لشکر و یک کربلا آتش
به جز آتش چه کس می‌کرد یاری کودکانت را نمی‌شد با غریبان گر به صحرا آشنا آتش
و بودی آن چنان تنها، که در آن ظهر دردآلود پی غمخواری تو شعله‌ور شد هر کجا آتش
نمی‌پرسی چگونه خواهرت مردانه پیموده‌ست‌ مسیر خیمه تا گودال و، از گودال تا آتش
چه می‌شد خشک می‌شد دست‌های فتنه‌ی آن قوم‌ همان‌هایی که می‌بردند سوی خیمه‌ها آتش

منابع