عباس خوش عمل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عباس خوش عمل''' ازشاعران معاصر ایرانی | '''عباس خوش عمل''' (١٣٣٧ ه. ش) ازشاعران معاصر ایرانی است. | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = عباس خوش عمل | | نام = عباس خوش عمل | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = | ||
| ملیت = | | ملیت = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد =١٣٣٧ ه.ش | ||
| محل تولد =کاشان | | محل تولد =کاشان | ||
| والدین = | | والدین = | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==درباره‌ی شاعر== | ==درباره‌ی شاعر== | ||
عباس خوش عمل، فرزند حسین، در دی ماه سال | عباس خوش عمل، فرزند حسین، در دی ماه سال ١٣٣٧ ه. ش در شهر کاشان در خانواده‌ای مذهبی به جهان هستی قدم نهاد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند، و در سال ١٣٦٠ ه. ش به استخدام مؤسسه‌ی اطلاعات درآمد و در قسمت ویرایش مجله‌ی جوانان همان مؤسسه به انجام وظیفه مشغول شد. مجموعه‌ای از اشعارش به نام «در پگاه ترنّم» به چاپ رسیده است. خوش عمل در شرح حال خود چنین می‌نویسد: «شعر را از چهارده سالگی شروع کردم و از همان زمان پایم به محافل ادبی کاشان منجمله «انجمن ادبی صبا» گشوده شد و از محضر اساتیدی چون علی شریف و مصطفی فیضی و حاج عباس حدّاد بهره بردم و مورد تشویقم قرار دادند.» | ||
خوش عمل سالهاست که با مطبوعات همکاری دارد و چند سالی است که به طنزپردازی دلبستگی یافته و آثار منظوم و منثور خود را با نام مستعار «شاطر حسین» در هفته نامه‌ی گل آقا به چاپ رسانده است. وی با اینکه در انواع شعر طبع آزمایی کرد، اما بیشتر به سرودن غزل راغب است. <ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 2، ص 1307.</ref> | خوش عمل سالهاست که با مطبوعات همکاری دارد و چند سالی است که به طنزپردازی دلبستگی یافته و آثار منظوم و منثور خود را با نام مستعار «شاطر حسین» در هفته نامه‌ی گل آقا به چاپ رسانده است. وی با اینکه در انواع شعر طبع آزمایی کرد، اما بیشتر به سرودن غزل راغب است. <ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 2، ص 1307.</ref> | ||
| خط ۱۲۳: | خط ۹۹: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== منابع == | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1527.] | |||
== | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۱۳۸: | خط ۱۰۸: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۸ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۱۰
عباس خوش عمل (١٣٣٧ ه. ش) ازشاعران معاصر ایرانی است.
| عباس خوش عمل | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ١٣٣٧ ه.ش کاشان |
| کتاب‌ها | «پگاه ترنم»،«پاتنوری»،«گدازه‌های دل» |
درباره‌ی شاعر
عباس خوش عمل، فرزند حسین، در دی ماه سال ١٣٣٧ ه. ش در شهر کاشان در خانواده‌ای مذهبی به جهان هستی قدم نهاد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند، و در سال ١٣٦٠ ه. ش به استخدام مؤسسه‌ی اطلاعات درآمد و در قسمت ویرایش مجله‌ی جوانان همان مؤسسه به انجام وظیفه مشغول شد. مجموعه‌ای از اشعارش به نام «در پگاه ترنّم» به چاپ رسیده است. خوش عمل در شرح حال خود چنین می‌نویسد: «شعر را از چهارده سالگی شروع کردم و از همان زمان پایم به محافل ادبی کاشان منجمله «انجمن ادبی صبا» گشوده شد و از محضر اساتیدی چون علی شریف و مصطفی فیضی و حاج عباس حدّاد بهره بردم و مورد تشویقم قرار دادند.»
خوش عمل سالهاست که با مطبوعات همکاری دارد و چند سالی است که به طنزپردازی دلبستگی یافته و آثار منظوم و منثور خود را با نام مستعار «شاطر حسین» در هفته نامه‌ی گل آقا به چاپ رسانده است. وی با اینکه در انواع شعر طبع آزمایی کرد، اما بیشتر به سرودن غزل راغب است. [۱]
از خوش عمل علاوه بر پگاه ترنم، کتابهای «پاتنوری» و «گدازه‌های دل» نیز منتشر شده است.
اشعار
| ظهر عاشورا حسین بن علی یاور نداشت | یاوری دیگر از آن یاران نام‌آور نداشت | |
| بهر جانبازی نشان از قاسم و اکبر نداشت | خسرو دین عون و عبّاس و علی اکبر نداشت | |
| بانگ «هل من ناصرش» را هیچ کس پاسخ نگفت | ناصر دین پیمبر، ناصری دیگر نداشت | |
| با دلی سرشار ز غم قنداقه‌ی اصغر گرفت | سبط احمد یاوری غیر از علی اصغر نداشت | |
| تا فدا سازد به راه دوست در میدان عشق | هدیه‌ای از کودک شش ماهه قابل‌تر نداشت | |
| جان فدای پادشاه خطّه‌ی آزادگی | جانب میدان روان می‌شد ولی لشکر نداشت | |
| کوفیان بردند هنگام شهادت از تنش | گرچه غیر از کهنه پیراهن، کفن در برنداشت | |
| از قفا تا بوسه‌گاه پاک احمد را درید | شرم گویی خنجر از پیغمبر و حنجر نداشت | |
| خون دل زهرای اطهر زین مصیبت شد که دید | دست فرزندش به تن، انگشت و انگشتر نداشت |
منابع
پی نوشت
- ↑ سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 2، ص 1307.