عبدالله بن صلخت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶: خط ۳۶:


==مرگ==
==مرگ==
به دستور مختار دستگیر شد و در ملأعام گردن او را زدند و به آتش سوزاندند.<ref>- تاریخ طبری، ج6، ص58؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص240؛ تاریخ قم، ص288؛ قس انساب الاشراف، ج6، ص409 آنان پسران وهب همدانی بودند.</ref>
به دستور مختار دستگیر شد و در ملأعام گردن او را زدند و به آتش سوزاندند.<ref>-تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج6، ص58؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص240؛ تاریخ قم، قمی، حسن‌بن محمد، ترجمه حسن‌بن علی قمی، تهران: انتشارات توس، 1361 شمسی.، ص288؛ قس انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج6، ص409 آنان پسران وهب همدانی بودند.</ref>
==منبع==
==منبع==
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 265.
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 265.

نسخهٔ ‏۲۸ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۱۴

عبدالله پسر صلخت اثری، از سربازان تحت امر عمربن سعد بود که در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا، بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بود.


مشخصات فردی
نام کامل عبدالله پسر صلخت اثری
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته از سربازان تحت امر عمربن سعد بود که در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا، بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بود








مرگ

به دستور مختار دستگیر شد و در ملأعام گردن او را زدند و به آتش سوزاندند.[۱]

منبع

مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 265.

پی نوشت

  1. -تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج6، ص58؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص240؛ تاریخ قم، قمی، حسن‌بن محمد، ترجمه حسن‌بن علی قمی، تهران: انتشارات توس، 1361 شمسی.، ص288؛ قس انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج6، ص409 آنان پسران وهب همدانی بودند.