عثمان بن خالد جهنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
==نقش در واقعه کربلا== | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
عثمان بن خالد از قاتلان عبدالرحمن بن عقیل و عبدالله بن عقیل، پسر عموهای امام حسین (ع) بود. | عثمان بن خالد از قاتلان عبدالرحمن بن عقیل و عبدالله بن عقیل، پسر عموهای امام حسین (ع) بود. | ||
عبدالرحمن بن عقیل پس از کشتن و مجروح کردن تنی چند به محاصره سپاه کوفه در آمد و توسط عثمان بن خالد جهنی و بشر بن حوط قابضی به شهادت رسید،<ref>- الطبقات الکبری، ج5، ص477؛ انساب الاشراف، ج3، ص406؛ مناقب آل | عبدالرحمن بن عقیل پس از کشتن و مجروح کردن تنی چند به محاصره سپاه کوفه در آمد و توسط عثمان بن خالد جهنی و بشر بن حوط قابضی به شهادت رسید،<ref>- الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، 1405 قمری.، ج5، ص477؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج3، ص406؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب مازندارنی، ابوجعفر رشیدالدین محمد بن علی، قم: انتشارات علامه.، ج4، ص105؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص92؛ العبر و دیوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، این خلدون، عبدالرحمن بن محمد، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران: مؤسسه مطالعات فرهنگی و تحقیقات فرهنگی، 1363 شمسی.، ج3، ص34؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، 1387 شمسی.، ص150. </ref> اگر چه در زیارت ناحیه مقدسه نام قاتل او عمر بن خالد بن اسد جُهَنی ذکر شده است. | ||
عبدالله بن عقیل نیز بعد از نبردی دلاورانه، توسط عثمان بن خالد و مردی از قبیله همدان کشته شد.<ref>- مقاتل | عبدالله بن عقیل نیز بعد از نبردی دلاورانه، توسط عثمان بن خالد و مردی از قبیله همدان کشته شد.<ref>-مقاتل الطالبین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: 1368 قمری/ 1941 میلادی.، ص61.</ref> عثمان بن خالد پس از کشتن آن دو سلاح و لباس عبدالرحمن بن عقیل را هم غارت کرد.<ref>- الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، 1405 قمری.، ج5، ص477؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج3، ص406؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب مازندارنی، ابوجعفر رشیدالدین محمد بن علی، قم: انتشارات علامه.، ج4، ص105؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص92؛ العبر و دیوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، این خلدون، عبدالرحمن بن محمد، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران: مؤسسه مطالعات فرهنگی و تحقیقات فرهنگی، 1363 شمسی.، ج3، ص34؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، 1387 شمسی.، ص150. </ref> | ||
==مرگ== | ==مرگ== | ||
به دستور مختار عثمان بن خالد را گرفته، گردن زدند و سپس در آتش سوزاندند.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص447، ج6، | به دستور مختار عثمان بن خالد را گرفته، گردن زدند و سپس در آتش سوزاندند.<ref>- تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج5، ص447، ج6، ص59؛مقاتل الطالبین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: 1368 قمری/ 1941 میلادی.، ص96؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص92،74 . </ref> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 207-208. | مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 207-208. | ||
نسخهٔ ۱ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۳:۲۲
عُثْمان بن خالد بن اُسَیْر دُهْمانی جُهَنی، از قبیله جُهَینه، یکی از سربازان عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت.
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عُثْمان بن خالد بن اُسَیْر دُهْمانی جُهَنی |
| نقش در واقعه کربلا | |
| نقش‌های برجسته | از قاتلان عبدالرحمن بن عقیل و عبدالله بن عقیل، پسر عموهای امام حسین (ع) |
نقش در واقعه کربلا
عثمان بن خالد از قاتلان عبدالرحمن بن عقیل و عبدالله بن عقیل، پسر عموهای امام حسین (ع) بود. عبدالرحمن بن عقیل پس از کشتن و مجروح کردن تنی چند به محاصره سپاه کوفه در آمد و توسط عثمان بن خالد جهنی و بشر بن حوط قابضی به شهادت رسید،[۱] اگر چه در زیارت ناحیه مقدسه نام قاتل او عمر بن خالد بن اسد جُهَنی ذکر شده است. عبدالله بن عقیل نیز بعد از نبردی دلاورانه، توسط عثمان بن خالد و مردی از قبیله همدان کشته شد.[۲] عثمان بن خالد پس از کشتن آن دو سلاح و لباس عبدالرحمن بن عقیل را هم غارت کرد.[۳]
مرگ
به دستور مختار عثمان بن خالد را گرفته، گردن زدند و سپس در آتش سوزاندند.[۴]
منبع
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 207-208.
پی نوشت
- ↑ - الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، 1405 قمری.، ج5، ص477؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج3، ص406؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب مازندارنی، ابوجعفر رشیدالدین محمد بن علی، قم: انتشارات علامه.، ج4، ص105؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص92؛ العبر و دیوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، این خلدون، عبدالرحمن بن محمد، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران: مؤسسه مطالعات فرهنگی و تحقیقات فرهنگی، 1363 شمسی.، ج3، ص34؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، 1387 شمسی.، ص150.
- ↑ -مقاتل الطالبین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: 1368 قمری/ 1941 میلادی.، ص61.
- ↑ - الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، 1405 قمری.، ج5، ص477؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج3، ص406؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب مازندارنی، ابوجعفر رشیدالدین محمد بن علی، قم: انتشارات علامه.، ج4، ص105؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص92؛ العبر و دیوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، این خلدون، عبدالرحمن بن محمد، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران: مؤسسه مطالعات فرهنگی و تحقیقات فرهنگی، 1363 شمسی.، ج3، ص34؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، 1387 شمسی.، ص150.
- ↑ - تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج5، ص447، ج6، ص59؛مقاتل الطالبین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: 1368 قمری/ 1941 میلادی.، ص96؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص92،74 .