عبدالله بن حصین ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
==نقش در واقعه کربلا== | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
پس از بستن شریعه فرات به دستور عبیدالله بن زیاد، عبدالله بن حصین به رویارویی امام حسین (ع) آمد و گستاخانه گفت: ای حسین! آیا این آب را نمیبینی که همچون دل آسمان میدرخشد؟ به خدا سوگند یک قطره از آن نخواهی چشید، تا تشنهکام بمیری. | پس از بستن شریعه فرات به دستور عبیدالله بن زیاد، عبدالله بن حصین به رویارویی امام حسین (ع) آمد و گستاخانه گفت: ای حسین! آیا این آب را نمیبینی که همچون دل آسمان میدرخشد؟ به خدا سوگند یک قطره از آن نخواهی چشید، تا تشنهکام بمیری. | ||
امام فرمود: ”اَلّلهُمَّ اقتُلهُ عَطَشاً وَ لا تَغفِر لَهُ اَبَداً“ خدایا او را از تشنگی بمیران و او را هرگز نیامرز.<ref>- انساب الاشراف، ج3، ص389. </ref> | امام فرمود: ”اَلّلهُمَّ اقتُلهُ عَطَشاً وَ لا تَغفِر لَهُ اَبَداً“ خدایا او را از تشنگی بمیران و او را هرگز نیامرز.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج3، ص389. </ref> | ||
==مرگ== | ==مرگ== | ||
حمید بن مسلم گوید: پس از آن او مریض شد و من به عیادتش رفتم. سوگند به خدا او را دیدم که پیوسته آب میخورد و سیراب نمیشد، سپس آن را پس میداد و دوباره میآشامید و سیراب نمیشد. بدینگونه بود، تا مُرد.<ref>- همانجا. </ref> | حمید بن مسلم گوید: پس از آن او مریض شد و من به عیادتش رفتم. سوگند به خدا او را دیدم که پیوسته آب میخورد و سیراب نمیشد، سپس آن را پس میداد و دوباره میآشامید و سیراب نمیشد. بدینگونه بود، تا مُرد.<ref>- همانجا. </ref> | ||
نسخهٔ ۱ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۳:۰۰
عبدالله بن حصین ازدی، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالله بن حصین ازدی |
| نقش در واقعه کربلا | |
| نقش‌های برجسته | از سربازان و نیروهای تحت امر عمر بن سعد در کربلا |
نقش در واقعه کربلا
پس از بستن شریعه فرات به دستور عبیدالله بن زیاد، عبدالله بن حصین به رویارویی امام حسین (ع) آمد و گستاخانه گفت: ای حسین! آیا این آب را نمیبینی که همچون دل آسمان میدرخشد؟ به خدا سوگند یک قطره از آن نخواهی چشید، تا تشنهکام بمیری. امام فرمود: ”اَلّلهُمَّ اقتُلهُ عَطَشاً وَ لا تَغفِر لَهُ اَبَداً“ خدایا او را از تشنگی بمیران و او را هرگز نیامرز.[۱]
مرگ
حمید بن مسلم گوید: پس از آن او مریض شد و من به عیادتش رفتم. سوگند به خدا او را دیدم که پیوسته آب میخورد و سیراب نمیشد، سپس آن را پس میداد و دوباره میآشامید و سیراب نمیشد. بدینگونه بود، تا مُرد.[۲]
منبع
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 204-205.