خلیل موحد دیلمقانی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←زندگینامه) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
[[پرونده:خلیل موحد دیلمقانی.jpg|بندانگشتی|خلیل موحد دیلمقانی]] | [[پرونده:خلیل موحد دیلمقانی.jpg|بندانگشتی|خلیل موحد دیلمقانی]] | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
خلیل موحد دیلمقانی، از جوانی عاشق تئاتر بود و مسائل آکادمیک را به شدت | خلیل موحد دیلمقانی، از جوانی عاشق تئاتر بود و مسائل آکادمیک را به شدت پی‌گیری می‌کرد و در تمامی جریانات تئاتری زمان خود حضور داشت. علی نصیریان دوست نزدیک مرحوم دیلمقانی ،او را اینگونه توصیف کرد: "فردی اخلاق گرا، مودب و بافضیلت بود و همواره بعد فرهنگی‌اش غنای بیشتری تا بعد خلاقیت او داشت. نصیریان گفت: او با توجه به اینکه هم در داخل و هم در خارج تحصیل کرده بود شناخت کافی نسبت به سبک‌های نمایشی، ادبیات نمایشی و تئاتر داشت. وی افزود: من در هنگام درگذشت خانم شیخی گفتم که نیمی از دوره‌ی ما رفت، مرحوم دیلمقانی نیز یکی از همدوره‌ای های نسل ما بود. نصیریان گفت: نسل ما یواش یواش، در حال تکه تکه شدن است و دوره‌ی ما در حال از بین رفتن است و تنها ما از بازمانده‌ها هستیم."<ref>[https://www.isna.ir/news/8203-02018/%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D9%85-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%AE%D9%84%D9%8A%D9%84-%D9%85%D9%88%D8%AD%D8%AF-%D8%AF%D9%8A%D9%84%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%8A-%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D8%B4%D8%AF-%D8%B9%D9%84%D9%8A-%D9%86%D8%B5%D9%8A%D8%B1%D9%8A%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%B3%D9%84 خبرگزاری دانشجویان ایران «ایسنا»]</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
* «اندیشه هایی درباره نمایش ایرانی»، امید، شماره 1، مرداد 1367 و شماره 2، آذر 1367، ص 73 - 55. | * «اندیشه هایی درباره نمایش ایرانی»، امید، شماره 1، مرداد 1367 و شماره 2، آذر 1367، ص 73 - 55. | ||
نسخهٔ ۳ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۳۲
خلیل موحد دیلمقانی محقق و هنرمند ایرانی در رشته هنرهای نمایشی بود.
زندگینامه
خلیل موحد دیلمقانی، از جوانی عاشق تئاتر بود و مسائل آکادمیک را به شدت پی‌گیری می‌کرد و در تمامی جریانات تئاتری زمان خود حضور داشت. علی نصیریان دوست نزدیک مرحوم دیلمقانی ،او را اینگونه توصیف کرد: "فردی اخلاق گرا، مودب و بافضیلت بود و همواره بعد فرهنگی‌اش غنای بیشتری تا بعد خلاقیت او داشت. نصیریان گفت: او با توجه به اینکه هم در داخل و هم در خارج تحصیل کرده بود شناخت کافی نسبت به سبک‌های نمایشی، ادبیات نمایشی و تئاتر داشت. وی افزود: من در هنگام درگذشت خانم شیخی گفتم که نیمی از دوره‌ی ما رفت، مرحوم دیلمقانی نیز یکی از همدوره‌ای های نسل ما بود. نصیریان گفت: نسل ما یواش یواش، در حال تکه تکه شدن است و دوره‌ی ما در حال از بین رفتن است و تنها ما از بازمانده‌ها هستیم."[۱]
آثار
- «اندیشه هایی درباره نمایش ایرانی»، امید، شماره 1، مرداد 1367 و شماره 2، آذر 1367، ص 73 - 55.
- «تعزیه در هارتفورد»، امید، شماره 3، زمستان 1368، ص 136 - 129.
منابع
- مأخذ شناسی مناسک آیینی شیعه در ایران و جهان، پیمان اسحاقی.