مالک بن دودان: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
اینک شمشیرم حواله به سوی شما است و از مالک شیردل ضربت قهرمانه‌ای که از بزرگ‌مردان الهی (امام حسین (ع) و اهل‌بیت آن حضرت) حمایت می‌کند. | اینک شمشیرم حواله به سوی شما است و از مالک شیردل ضربت قهرمانه‌ای که از بزرگ‌مردان الهی (امام حسین (ع) و اهل‌بیت آن حضرت) حمایت می‌کند. | ||
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. <ref>رک : اعیان الشیعه، امام حسن (ع) و امام حسین (ع)، ص248؛ معجم رجال | در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. <ref>رک : اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، امام حسن (ع) و امام حسین (ع)، ص248؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج14، ص166؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص117؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص125.</ref> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 377. | مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 377. | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۴۵
مالک بن دودان بن اسد حائری، از دلاوران و مجاهدان به نام شیعه و از شهدای عاشورا است.
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | مالک بن دودان بن اسد حائری |
| نقش های برجسته | از یاران امام حسین (ع) |
نقش در واقعه کربلا
رجزخوانی
او به تیره‌ای از بنی اسد وابستگی داشت و از اعراب عدنانی محسوب می‌شد. رجزی به او نسبت داده‌اند که در هنگام نبرد در میدان می‌خواند:
الیکم من مالک الضرغام | ||
ضرب فتی یحمی عن الکرام | ||
یرجـوا ثواب الله ذی الانـعام |
اینک شمشیرم حواله به سوی شما است و از مالک شیردل ضربت قهرمانه‌ای که از بزرگ‌مردان الهی (امام حسین (ع) و اهل‌بیت آن حضرت) حمایت می‌کند.
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. [۱]
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 377.
پی نوشت
- ↑ رک : اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، امام حسن (ع) و امام حسین (ع)، ص248؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج14، ص166؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص117؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص125.