معصومه عیسی وند

معصومه عیسی وند، در سال 1356 در اهواز متولد شد. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است.

معصومه عیسی وند
زادروز	1356 ه.ش اهواز
ملیت	ایرانی

زندگینامه معصومه عیسی وند

معصومه عیسی وند آغاز سرایش خود را در انجمن‌‏های حوزه هنری و ارشاد اهواز آغاز کرد، سپس طی مهاجرت به اراک به ‏کار خود در این زمینه ادامه داد. تاکنون در جشنواره‌‏های استانی و کشوری بسیاری شرکت نموده و صاحب مقام‏‌هایی نیز بوده ‏است. در حال حاضر در حال آماده کردن مجموعه شعر خود است. ‏‌‏‏‏‏‏‏

اشعار

از شش جهت، از چار سو با نور همراه است		یک نیمه‏‌اش خورشید و نیم دیگرش ماه است
در چشم‏‌هایش آسمان بی‌کران پیداست		رد زمان و یک مزار بی‏نشان پیداست
آمد که روزی تکیه‌‏گاه مادرش باشد		در گیج‌گاه حادثه پشت سرش باشد
روزی که شعله ‏شعله دور چادرش می‏‌سوخت		با خیمه‌‏های کربلا چشم ترش می‏‌سوخت
فریاد زد ای وای زانوی برادر نیست		سر نیست، پیکر نیست، بازوی برادر نیست
می‌‏دید از دور آه .. نخلستان بی‌سر را		آن کفتران خسته بی‌بال و بی‌پر را
گل بیش از این طاقت نیاورد و به خاک افتاد		بر سینه سرخ زمین یک‌باره چاک افتاد
پاهای تاول بسته با خود جاده را می‌‏برد		زنجیرها هر دست یک دلداده را می‌‏برد
می‌‏رفت او، با کاروان خسته، غم بر دوش		پهلو شکسته، داغدار، اما علم بر دوش
می‏‌رفت تا خواب از دو چشم شام برخیزد		شاید افق از روی پشت بام برخیزد

یک گوشه از زمین خدا سرد و یک گوشه از زمین خدا درد است		باد از میان فاجعه‏‌ها آن روز از آتش و عطش خبر آورده است
دنبال ردّ پای که می‌‏گردی؟ این خاک پای آبله‌‏گون دارد		این قطعه قطعه‏‌های بدن از کیست در زل آفتاب چرا سرد است؟
آن تن بدون دست و .. ولی حالا آغوش باز کرده برای تو		با آن تبسم به لبش می‏‌گفت: این زخم، زخم کاری شمشیر است
یک نیمه در محاصره آب و یک نیمه در محاصره آتش		با گریه مدام چه خواهد کرد این چشم‌‏ها که مات تصاویر است؟
در آب‏‌ها صدای تو پیچید و در ذهن دشت خون خدا حک شد		سر رفت روی نیزه، فلک بارید، سر رفت و در گلوی تو تکبیر است

منابع

طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج 2، ص: 1103-1104.