ارزیابی سوگواری های نمایشی: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
== | ==درباره کتاب== | ||
کتاب ارزیابی سوگواری‌های نمایشی در هفت فصل نوشته شده که در بخش نخست با عنوان «سیر تاریخی ماتم‌داری»، به عناوینی همچون سیره اهل بیت در برپایی سوگواری، گریه نهضت اسلامی را حفظ می‌کند، علمای شیعه و عزاداری، عزاداری از زمان آل‌بویه تا کنون، منابع و مآخذ نمایش‌های دینی و فقهای شیعه و شبیه‌خوانی پرداخته است. | کتاب ارزیابی سوگواری‌های نمایشی در هفت فصل نوشته شده که در بخش نخست با عنوان «سیر تاریخی ماتم‌داری»، به عناوینی همچون سیره اهل بیت در برپایی سوگواری، گریه نهضت اسلامی را حفظ می‌کند، علمای شیعه و عزاداری، عزاداری از زمان آل‌بویه تا کنون، منابع و مآخذ نمایش‌های دینی و فقهای شیعه و شبیه‌خوانی پرداخته است. | ||
نسخهٔ ۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۰۶
ارزیابی سوگواری‌های نمایشی، کتابی است در مورد تعزیه که توسط غلام رضا گلی زواره نوشته شده است.
| ارزیابی سوگواری‌های نمایشی
| |
|---|---|
 | |
| به کوشش | غلامرضا گلی‌زواره |
| ناشر | سازمان تبلیغات اسلامی |
| محل نشر | تهران |
| تاریخ نشر | 1375 |
| موضوع | تعزیه |
| زبان | فارسی |
| قطع | وزیری |
درباره کتاب
کتاب ارزیابی سوگواری‌های نمایشی در هفت فصل نوشته شده که در بخش نخست با عنوان «سیر تاریخی ماتم‌داری»، به عناوینی همچون سیره اهل بیت در برپایی سوگواری، گریه نهضت اسلامی را حفظ می‌کند، علمای شیعه و عزاداری، عزاداری از زمان آل‌بویه تا کنون، منابع و مآخذ نمایش‌های دینی و فقهای شیعه و شبیه‌خوانی پرداخته است.
بخش دوم کتاب، «دست‌اندرکاران تعزیه در گذر تاریخ» نام دارد و به موضوعاتی چون بنیانگذاران سوگواری‌های نمایشی، امیرکبیر و تعزیه، رضاشاه و تعزیه‌خوانی، تعزیه‌نویسان، معین‌البکاء، مردم و تعزیه و تعزیه‌خوانان می‌پردازد.
فصل سوم با عنوان «عناصر تعزیه»، بخش‌های تعزیه در نگاه یک جهانگرد سوئدی، جبهه حق، نیروهای غیبی، زنان و کودکان در تعزیه، جبهه باطل، نسخه‌های تعزیه، آغاز و انجام تعزیه، آواز و موسیقی، وحوش در تعزیه و امکانات در تعزیه را بررسی کرده است.
«زبان حال معصومین در اشعار نمایش‌های مذهبی» عنوان فصل چهارم کتاب است که به مضامین شبیه‌خوانی پرداخته است و رسول خدا، فاطمه زهرا، حضرت علی، امام حسین، حضرت زینب، حضرت ابوالفضل، حضرت علی اکبر، قاسم بن حسن، مسلم بن عقیل، امام سجاد، امام موسی کاظم و امام رضا را مورد بررسی قرار داده است.
در فصل پنجم با عنوان «افراد دیگر در تعزیه»، به خلفاء، پیروان ادیان دیگر، اشقیا در شبیه‌خوانی، سیری در مجلس تعزیه ناصرالدین شاه، علت رواج تعزیه در عصر ناصرالدین شاه و شبیه‌نامه فتحعلی شاه قاجار اشاره کرده است.
«مفهوم شفاعت در مضامین نمایش‌های مذهبی» عنوان فصل ششم این کتاب است و به شفاعت در فرهنگ تشیع، نمونه‌ها و شفاعت در نسخه‌های نمایش‌های مذهبی پرداخته است.
فصل آخر کتاب با عنوان «قضا و قدر در سوگ‌نامه‌ها»، به بحث قضا و قدر یا جبر، نمونه‌هایی از اشعاری که از جبر حکایت می‌کند، روزگار و چرخ و فلک، چرخ و فلک در مرثیه‌ها و فلک در اشعار شبیه‌خوانی پرداخته است.
در این کتاب پیشنهادهایی هم در جهت اصلاح نسخه‌های تعزیه آورده شده است.