علی هوشمند

علی هوشمند فرزند عباس به سال 1346 ه. ش در «بندر دیّر» دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را تا سطح دیپلم در بوشهر ادامه داد.

از سال 1365 و به طور جدی فعالیت‌های شعری خود را با حضور جمع شاعران در حوزه‌ی هنری سازمان تبلیغات اسلامی تهران پی‌گرفت.

از هوشمند تاکنون یک مجموعه شعر به نام «آتش و ارغوان» به چاپ رسیده است، و مجموعه دیگری بنام «عاشقانه‌های یک تراکتور تنها» زیر چاپ دارد.

وی در شعر کلاسیک تمایلش بیشتر به سرودن غزل و رباعی است و در شعر نو نیمایی و سپید نیز طبع آزمایی کرده است.

هوشمند روزنامه‌نگار است و سردبیر یک روزنامه‌ی محلی در بوشهر می‌باشد و علاوه بر آن یک موسسه فرهنگی انتشارات خصوصی را نیز اداره می‌کند.

عاشورایی‌ها:

(1)

حنجره‌های زخمی‌

آوازهای شکسته

لبهای تشنه و در نیزه باران آفتاب

شطی از عطش

فوّاره‌ای سرخ

آسمانی از کبوتر در پرواز

(2)

اسب‌های بی‌سوار

سوارانی بی‌سر

سم ضربه‌های متوالی، یال‌های خونین، زین‌های خالی

قرآن‌های ناطق

افتاده بر خاک

خاموش

(3)

بانویی سبزپوش‌

ضریحی مقدس

گل‌ها را می‌جوید و می‌بوید

دستانی بی‌انگشت، انگشتانی بی‌انگشتر

علقمه‌ای از اشک، می‌جوشد

(4)

کاروانی از داغ، ناقه‌هایی از آتش، محمل‌هایی در آستان انفجار

و اسیران اندوه- در کوچه‌های غریب کوفه

و بلاغت خطبه‌های آتشین

کز لبان بانویی سبزپوش

می‌تراود،

آتش‌فشانی دهان می‌گشاید

ای دل

چهاده قرن اندوهت باد!

اگر لحظه‌ای از مظلومیت این کاروان

باز بمانی

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1636-1637.