پامنبرى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «از اصطلاحات مرثیه‌خوانى و عزادارى.دهخدا مى‌نویسد:شاگرد روضه‌خوان که پیش ا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
از اصطلاحات مرثیه‌خوانى و عزادارى. | پا منبری از اصطلاحات مرثیه‌خوانى و عزادارى است. | ||
دهخدا مى‌نویسد: | |||
شاگرد روضه‌خوان که پیش از استاد، به پاى منبر ابیاتى در مصائب اهل بیت خواند. روضه‌خوان که پاى منبر ایستد و اشعار مصیبت خواند. آنکه...در فاصلۀ فرود آمدن آخوندى از منبر و بر شدن آخوند دیگر، پاى منبر ایستاده یا نشسته نوحه و اشعار مرثیه به آواز خواند. <ref>،''لغت‌نامه دهخدا''.</ref> به جوان یا نوجوانى که شب‌کلاهى بر سر نهاده، در پاى منبر مى‌نشست و گاهگاهى صدا در صداى واعظ انداخته، یا سخنان او را زمزمه مى‌کرد، «پا منبرى» گفته مى‌شد. این افراد غالبا از فرزندان یا خویشان واعظ بودند که جهت آمادگى فن سخنرانى به مجلس آورده مى‌شدند. <ref>''تاریخ تکایا و عزادارى قم''،مهدى عباسى،ص 17.</ref> | |||
جواد محدثی، فرهنگ | ==منابع== | ||
جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج1، ص 85. | |||
==پی نوشت== | |||
نسخهٔ ۲۰ ژوئن ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۵۰
پا منبری از اصطلاحات مرثیه‌خوانى و عزادارى است.
دهخدا مى‌نویسد: شاگرد روضه‌خوان که پیش از استاد، به پاى منبر ابیاتى در مصائب اهل بیت خواند. روضه‌خوان که پاى منبر ایستد و اشعار مصیبت خواند. آنکه...در فاصلۀ فرود آمدن آخوندى از منبر و بر شدن آخوند دیگر، پاى منبر ایستاده یا نشسته نوحه و اشعار مرثیه به آواز خواند. [۱] به جوان یا نوجوانى که شب‌کلاهى بر سر نهاده، در پاى منبر مى‌نشست و گاهگاهى صدا در صداى واعظ انداخته، یا سخنان او را زمزمه مى‌کرد، «پا منبرى» گفته مى‌شد. این افراد غالبا از فرزندان یا خویشان واعظ بودند که جهت آمادگى فن سخنرانى به مجلس آورده مى‌شدند. [۲]
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 85.