بازار شام: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «بازارى است واقع در شهر دمشق،که نزدیک مسجد جامع شهر بوده است.بقایاى آن را امرو...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بازارى است واقع در شهر | بازارى است واقع در شهر [[دمشق]]، که نزدیک مسجد جامع شهر بوده است. بقایاى آن را امروز «[[بازار حمیدیّه]]» مى‌نامند. «معروف است که پس از حادثۀ عاشورا، [[ابن زیاد]] خاندان حضرت سید الشهدا (ع) را اسیر نمود و آنان را از کوفه به شام گسیل داشت. یزید دستور داد تا شهر شام را آینه‌بندى و چراغانى کرده، خاندان امام حسین (ع) را در کوچه و بازار بگردانند. از جمله جاهایى که اسیران را عبور دادند، همین بازار شام بود که براى دیدار اسراى خاندان نبوّت (ص)، جمعیّت زیادى در دو طرف بازار صف کشیده بودند. | ||
این بازار امروزه حدود پانصد متر طول و ده متر عرض | این بازار امروزه حدود پانصد متر طول و ده متر عرض دارد، در دو طبقه و تاریخ بناى آن به عصر [[عثمانى]] مى‌رسد...آغاز بازار شام، خیابانى عریض، واقع در غرب بازار و پایان آن محوطۀ مقابل [[مسجد اموى]] است...فاصلۀ آخرین ستون تا محوطۀ مقابل در غربى مسجد اموى حدود سى متر است و ظاهرا اسراى خاندان عصمت و نبوت از همین درب اصلى مسجد اموى وارد مسجد گشتند...»<ref>''دایرة المعارف تشیّع،ج 3،ص 34.''</ref> | ||
==منابع== | |||
* ''جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 67-68.'' | |||
==پی نوشت== | |||
نسخهٔ ۳۰ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۴:۵۶
بازارى است واقع در شهر دمشق، که نزدیک مسجد جامع شهر بوده است. بقایاى آن را امروز «بازار حمیدیّه» مى‌نامند. «معروف است که پس از حادثۀ عاشورا، ابن زیاد خاندان حضرت سید الشهدا (ع) را اسیر نمود و آنان را از کوفه به شام گسیل داشت. یزید دستور داد تا شهر شام را آینه‌بندى و چراغانى کرده، خاندان امام حسین (ع) را در کوچه و بازار بگردانند. از جمله جاهایى که اسیران را عبور دادند، همین بازار شام بود که براى دیدار اسراى خاندان نبوّت (ص)، جمعیّت زیادى در دو طرف بازار صف کشیده بودند.
این بازار امروزه حدود پانصد متر طول و ده متر عرض دارد، در دو طبقه و تاریخ بناى آن به عصر عثمانى مى‌رسد...آغاز بازار شام، خیابانى عریض، واقع در غرب بازار و پایان آن محوطۀ مقابل مسجد اموى است...فاصلۀ آخرین ستون تا محوطۀ مقابل در غربى مسجد اموى حدود سى متر است و ظاهرا اسراى خاندان عصمت و نبوت از همین درب اصلى مسجد اموى وارد مسجد گشتند...»[۱]
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 67-68.
پی نوشت
- ↑ دایرة المعارف تشیّع،ج 3،ص 34.