یحیی عبدالامیر الشامی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «یحیی عبد الأمیر شامی به سال 1935 میلادی در شهر «بنت جبیل» لبنان متولد شد، لیسان...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = یحیی عبد الأمیر شامی
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  = لبنانی
| تاریخ تولد            = 1935 میلادی
| محل تولد                = شهر «بنت جبیل» لبنان 
| والدین                =
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = شاعر
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            = «النجوم فی الشعر العربی القدیم» و «النصوص التطبیقیة فی قواعد اللغة العربیة»
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  = لیسانس حقوق و ادب را از دانشگاه لبنان کسب کرد و در دانشگاه «یسوعی» ادامه تحصیل داد و فوق لیسانس و دکتری خود را در ادب عربی سال 1973 م از آنجا اخذ نمود هم‌اکنون به تدریس زبان عربی در دانشگاه لبنان مشغول می‌باشد.
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
یحیی عبد الأمیر شامی به سال 1935 میلادی در شهر «بنت جبیل» لبنان متولد شد، لیسانس حقوق و ادب را از دانشگاه لبنان کسب کرد و در دانشگاه «یسوعی» ادامه تحصیل داد و فوق لیسانس و دکتری خود را در ادب عربی سال 1973 م از آنجا اخذ نمود هم‌اکنون به تدریس زبان عربی در دانشگاه لبنان مشغول می‌باشد. برخی از آثار او «النجوم فی الشعر العربی القدیم»، «النصوص التطبیقیة فی قواعد اللغة العربیة».
یحیی عبد الأمیر شامی به سال 1935 میلادی در شهر «بنت جبیل» لبنان متولد شد، لیسانس حقوق و ادب را از دانشگاه لبنان کسب کرد و در دانشگاه «یسوعی» ادامه تحصیل داد و فوق لیسانس و دکتری خود را در ادب عربی سال 1973 م از آنجا اخذ نمود هم‌اکنون به تدریس زبان عربی در دانشگاه لبنان مشغول می‌باشد. برخی از آثار او «النجوم فی الشعر العربی القدیم»، «النصوص التطبیقیة فی قواعد اللغة العربیة».



نسخهٔ ‏۱۱ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۴۳

یحیی عبد الأمیر شامی
زادروز 1935 میلادی
شهر «بنت جبیل» لبنان
ملیت لبنانی
پیشه شاعر
دیوان سروده‌ها «النجوم فی الشعر العربی القدیم» و «النصوص التطبیقیة فی قواعد اللغة العربیة»
مدرک تحصیلی لیسانس حقوق و ادب را از دانشگاه لبنان کسب کرد و در دانشگاه «یسوعی» ادامه تحصیل داد و فوق لیسانس و دکتری خود را در ادب عربی سال 1973 م از آنجا اخذ نمود هم‌اکنون به تدریس زبان عربی در دانشگاه لبنان مشغول می‌باشد.



یحیی عبد الأمیر شامی به سال 1935 میلادی در شهر «بنت جبیل» لبنان متولد شد، لیسانس حقوق و ادب را از دانشگاه لبنان کسب کرد و در دانشگاه «یسوعی» ادامه تحصیل داد و فوق لیسانس و دکتری خود را در ادب عربی سال 1973 م از آنجا اخذ نمود هم‌اکنون به تدریس زبان عربی در دانشگاه لبنان مشغول می‌باشد. برخی از آثار او «النجوم فی الشعر العربی القدیم»، «النصوص التطبیقیة فی قواعد اللغة العربیة».


1- یا یوم عاشوراء طال رقادناو مضی الطّغاة یعربدون کثیرا

2- فاهزز ضمائرنا بعزمک نافخاروح الحیاة، و بدّد الدّیجورا [۱]

3- و لیبق صوتک یا حسین مدوّیاأبدا علی مرّ الدّهور نذیرا

4- یا أیّها المستضعفون ألا انهضوادکّوا العروش و زلزلوا المعمورا [۲]


1- ای روز عاشورا، افسردگی و خواب امت اسلامی طولانی شده و حکومت طاغیانی که بی‌وقفه در بلاد اسلامی عربده می‌کشند.

2- پس شکوفا شو و ما را بیدار کن و روح حیات را بر ما بدم و مستضعفین را به بیداری و درهم کوبیدن دربارها دعوت کن!

3- و صدای تو ای حسین (ع) باید در همه‌ی روزگاران هم‌چنان طنین‌انداز باقی بماند:

4- «ای مستضعفان به‌پاخیزید و عرش و تخت ظالمان را درهم بکوبید!»



منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 684.

پی نوشت

  1. عاشوراء فی الادب العاملی المعاصر؛ ص 151.
  2. همان؛ ص 158.