علی محمد حسن‌

علی محمد حسن‌
زادروز	1935 میلادی «الدریکیش» از شهرهای استان «طرطوس» سوریه
مرگ	1986 میلادی
پیشه	شاعر
دیوان سروده‌ها	دیوان مخطوطش به نام «حسینیات و ذاتیات»
مدرک تحصیلی	مدرک لیسانس فنون نظامی از دمشق و مهندسی مکانیک از دانشکده فنی قاهره و دکترای علوم نظامی

علی محمد حسن در «الدریکیش» از شهرهای استان «طرطوس» سوریه در سال 1935 میلادی به دنیا آمد و به مدرک لیسانس فنون نظامی از دمشق و مهندسی مکانیک از دانشکده فنی قاهره دست یافت. دکترای خود را در علوم نظامی گرفت و در وزارت فرهنگ مشغول به کار شد. او در سال 1986 میلادی وفات یافت. از آثار او دیوان مخطوطش به نام «حسینیات و ذاتیات» می‌باشد.

1- مئات من الضّربات تلحق وجهه‌و أخری من الطّعنات یحملها الظّهر

2- و یذبح مثل الشّاة نجل محمّدلیشمت زید اولکی یشتفی عمرو

3- تغیّرلون الضّوء، قد ذابت الرّؤی‌بکی الرّمل، صاح الماء، و انذعر الذّعر!

4- و یا أمّه الزّهراء عینک لو رأت‌حسینا بأرض الطّفّ یغنمه النّسر

5- یعود الی الحضن الرّؤوم من انتأی‌و إبنک یا زهراء یحضنه الهجر

6- و من حوله الأنّات تزجی و ترتقی‌و أصفی صلاة یهجد الأبد الدّهر

1- صدها ضربه بر صورت و پشت امام (ع) وارد شد؛

2- و حضرت را مانند گوسفندی با وضعیتی فجیع سر بریدند، به‌گونه‌ای‌که هیچکس را چنین نمی‌کشند.

3- وضعیتی که همه‌ی کائنات را به فزع واداشت. رنگ نور تغییر کرد. شن گریه کرد. آب فریاد کشید و ...

4- ای مادرش زهرا (س)! اگر چشم تو حسین (ع) را در سرزمین طف ببیند بر او بسیار می‌گرید.

5- او به دامان مهربانت برمی‌گردد تا در پناه تو باشد.

6- این مصیبت باعث می‌شود که عمق درد به جان هر کسی‌که این را می‌شنود تا آخر الزمان فرو رود.

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 656.