امیر عبد اللّه خفاجی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =  امیر عبد اللّه خفاجی‌
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                =
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = 466 ه. ق.
| محل مرگ                = اعزاز  از نواحی حلب
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  = حلب
|مذهب                  = شیعه
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    = ابن سنان
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = از ادیبان بزرگ
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
ابو محمّد، عبد اللّه بن محمّد بن سنان خفاجی حلبی معروف به «ابن سنان» از ادیبان بزرگ شیعه بود.
ابو محمّد، عبد اللّه بن محمّد بن سنان خفاجی حلبی معروف به «ابن سنان» از ادیبان بزرگ شیعه بود.



نسخهٔ ‏۲۰ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۴۶

امیر عبد اللّه خفاجی‌
مرگ 466 ه. ق.
اعزاز از نواحی حلب
جایگاه خاکسپاری حلب
لقب ابن سنان
پیشه از ادیبان بزرگ


ابو محمّد، عبد اللّه بن محمّد بن سنان خفاجی حلبی معروف به «ابن سنان» از ادیبان بزرگ شیعه بود.

وی به سال 466 ه. ق. در اعزاز [۱] درگذشته است. جنازه‌ی او را به حلب برده و در آنجا دفن کردند. [۲]


1- یا امّة کفرت و فی أفواههاالقرآن فیه ضلالها و رشادها

2- أعلی المنابر تعلنون بسبّه‌و بسیفه نصبت لکم أعوادها

3- تلک الخلائق بینکم بدریةقتل الحسین و ما خبت أحقادها [۳]


1- ای امتی که از قرآن و هدایت و ضلالت آن سخن می‌گفتید و لیکن سرانجام کافر شدید.

2- آیا بر منبرها آشکارا دشنام به کسی می‌دهید که چوبهای منبرها با شمشیر او برای شما ساخته و نصب شده است؟

3- این اخلاق و خصلت‌های ناپسند در شما از آثار جنگ بدر است، با آن‌که حسین (ع) را کشتند، آتش کینه‌شان هنوز خاموش نگردیده است.



منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:252.

پی نوشت

  1. اعزاز: از نواحی حلب است.
  2. ادب الطف؛ ج 2، ص 323.
  3. همان؛ ص 322.