ابراهیم ده دشتی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:هنرمندان در گروه ادبیات نمایشی]] | [[رده:هنرمندان در گروه ادبیات نمایشی]] | ||
[[رده:هنرمندان در گروه مرشدان پرده خوان]] | [[رده:هنرمندان در گروه مرشدان پرده خوان]] | ||
[[en:Ebrahim dehdashti]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۲
ابراهیم ده دشتی، از هنرمندان ایرانی در زمینه پرده خوانی است.
ابراهیم ده دشتی | |
---|---|
زاده |
۱۳۱۷ شمسی بم- کرمان |
ملیت | ایرانی |
شناختهشده برای | هنرهای نمایشی |
شیوه اجرای نمایش[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مرشد ابراهیم ده دشتی در پرده خوانی از شیوه آئینی پیروی میکند. در این شیوه متن داستان محور تغییر وضعیت، حرکات و اشارات است. تسلط بر آداب پرده خوانی اجرای وی را به حدی قابل قبول از انجام یک آئین میرساند. در اجرای مرشد ابراهیم مخاطبان قبل از ورود به بخشها و تقطیعهای اجرا، کلیتی جامع از واقعه کربلا و داستانهای وابسته به آن را دریافت میکنند تا به تبع نگاه به کلیت جامع، پرده خوان و حاضران به شمایلها ملحق شوند.
شیوه اجرای قدیم و جدید[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حرکات نمایشی در پرده خوانی منشائیت خود را از متون میگیرند، زیرا متون از نظر پرده خوانان حقایق مقدساند و آنان صرفاً راویانی هستند که به یاری آموزههای گذشتگان از طریق پرده خوانی در حفظ معانی داستانها میکوشند. پرده خوانانی که کلیت نهاده شده قدیم را ملاک روایت خود قرار میدهند و کمتر به دنبال تلفیق ویژگیهای شخصی در ارائه حرکات در اجراهایشان هستند در بیان جنبههای آئینی موفقترند. در چند دهه اخیر با گسترش رسانهها با توجه به هنرهای قدیم و استفاده تبلیغاتی از پرده خوانی به عنوان میراث فرهنگی فاصله میان ماهیت آئینی و جلوههای نمایشی آن بیشتر شده است.
شیوه اجرای آواز[ویرایش | ویرایش مبدأ]
گفتار و آواز مرشد ابراهیم ده دشتی منطبق با شیوه اجرای حرکات و فیگورهای اوست.
لالایی در پرده خوانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
آوازهای پرده خوانی منحصراً به آئینهایی که صورت و محتوای مذهبی و شیعی دارند، محدود نمیشوند، بلکه این آوازها با کلیتی مشترک ریشه در موسیقی کهن ایرانی دارند، که بر یکدیگر تأثیری ژرف داشتهاند. مادران در مضامین لالاییها به طبیعت، شجاعت، سرنوشت، وصف ایل و طایفه، فراق و ... میپردازند. این الحان با ترجمانی زیبا و پر مفهوم برای کودکان ساخته شدهاند.
چشم با نگاه ثابت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
چشمها در چهرههای مختلف اولیاء شباهت محسوسی را نشان میدهد و نگاه ثابت آنان به موضوع ثابت اشاره دارد. در تضاد با نگاه اولیاء، چشمان اشقیاء نیز از شباهت نسبی برخوردار است، اما جهات و حالات نگاه یکسان نیست، شاید این به تمنیات مختلف آنان در جهان بیاعتبار مرتبط باشد.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- منبع این مدخل از مجموعه سی جلدی مرشدان پرده خوان و حاصل فعالیتهای پژوهشی حمیدرضا اردلان است. در این مداخل برای رعایت حقوق ناشر و مؤلف و همچنین ترغیب علاقمندان به تهیه اثر، خلاصهای از کتاب سی جلدی مرشدان پرده خوان آورده شده است.