نعمان بن بشیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «وى در ایّامى که مسلم بن عقیل،به نمایندگى از سوى سید الشهدا به کوفه آمده و به ن...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
وى در ایّامى که مسلم بن عقیل،به نمایندگى از سوى سید الشهدا به کوفه آمده و به نفع آن حضرت بیعت مى‌گرفت،والى کوفه بود،پیشتر ساکن شام شده بود.از قبیلۀ خزرج و از انصار بود.مادر او عمره دختر رواحه(خواهر عبد الله بن رواحه)نام داشت.نعمان قبلا از سوى معاویه ولایت کوفه را بر عهده داشت،یزید هم او را در همان منصب ابقاء کرد. <ref>الحسین فى طریقه الى الشهادة،ص 7.</ref>
'''نعمان بن بشیر''' در ایّامى که [[مسلم بن عقیل]]، به نمایندگى از سوى [[حسین بن علی (ع)|سیدالشهدا]](ع) به کوفه آمده و به نفع آن حضرت بیعت مى‌گرفت، والى کوفه بود.


وى خطیب و شاعر بود.در جنگ صفّین از سپاه معاویه به شمار مى‌آمد.سپس قاضى دمشق شد.آنگاه از سوى معاویه به ولایت یمن گماشته شد.از آن پس 9 ماه هم والى کوفه گشت. <ref>الأعلام،زرکلى،ج 8،ص 36.</ref>
== زندگینامه ==
نعمان بن بشیر در ابتدا ساکن شام بود. او از قبیلۀ خزرج و از انصار بود. مادر او عمره دختر رواحه (خواهر عبدالله بن رواحه) بود. نعمان از سوى [[معاویه]] ولایت کوفه را بر عهده گرفت و سپس [[یزید]] هم او را در همان منصب ابقاء کرد. <ref>الحسین فى طریقه الى الشهادة،ص ۷.</ref>


نهضت مسلم بن عقیل و هوادارانش در کوفه چون اوج و قدرت گرفت،عبد الله بن مسلم که از هواداران بنى امیّه بود،نسبت به سهل انگارى نعمان در قضیّۀ مسلم بن عقیل انتقاد کرد و گزارش به یزید داد و درخواست کرد که براى کوفه مرد مقتدرترى بفرستد.
وى خطیب و شاعر بود.در جنگ صفّین از سپاه معاویه به شمار مى‌آمد. سپس قاضى دمشق شد. آنگاه از سوى معاویه به ولایت یمن گماشته شد. از آن پس ۹ ماه هم والى [[کوفه]] گشت. <ref>الأعلام،زرکلى،ج ۸،ص ۳۶.</ref>


یزید هم به پیشنهاد مشاور مسیحى خود«سرجون»عبید الله بن زیاد را به ولایت کوفه منصوب کرد و به وى فرمان سختگیرى و شدّت عمل داد،و بدین صورت،نعمان بن بشیر از کوفه عزل شد.تا دوران حکومت مروان بن حکم نیز زنده بود و والى حمص گشت ولى بعلّت بروز اغتشاشاتى که به فتنۀ ابن زبیر معروف است،اهل حمص او را پذیرا نشدند،از آنجا گریخت،مردم تعقیبش کرده او را کشتند.این حادثه در سال 65 هجرى بود. <ref>ر.ک:در کربلا چه گذشت،(ترجمۀ نفس المهموم)،ص 116.</ref> وى در آن هنگام 64 سال داشت. <ref>قمقام زخار،ص 289.</ref>
=== نعمان در نهضت مسلم ===
نهضت [[مسلم بن عقیل]] و هوادارانش در کوفه چون اوج و قدرت گرفت، [[عبدالله بن مسلم]] که از هواداران [[بنى امیه|بنى امیّه]] بود، نسبت به سهل انگارى نعمان در قضیّۀ مسلم بن عقیل انتقاد کرد و گزارش به یزید داد و درخواست کرد که براى کوفه مرد مقتدرترى بفرستد.


یزید هم به پیشنهاد مشاور مسیحى خود، [[سرجون]]، عبیدالله بن زیاد را به ولایت کوفه منصوب کرد و به وى فرمان سختگیرى و شدّت عمل داد و بدین صورت، نعمان بن بشیر از کوفه عزل شد. تا دوران حکومت مروان بن حکم نیز زنده بود و والى حمص گشت ولى بعلّت بروز اغتشاشاتى که به فتنۀ ابن زبیر معروف است، اهل حمص او را پذیرا نشدند، از آنجا گریخت، مردم تعقیبش کرده او را کشتند. این حادثه در سال ۶۵ هجرى بود.<ref>ر.ک:در کربلا چه گذشت،(ترجمۀ نفس المهموم)،ص ۱۱۶.</ref> وى در آن هنگام 64 سال داشت.<ref>قمقام زخار،ص ۲۸۹.</ref>


== منبع ==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۴۸.]


 
== پی‌نوشت ==
 
<references />
 
 
 
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 448.

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۲۰

نعمان بن بشیر در ایّامى که مسلم بن عقیل، به نمایندگى از سوى سیدالشهدا(ع) به کوفه آمده و به نفع آن حضرت بیعت مى‌گرفت، والى کوفه بود.

زندگینامه

نعمان بن بشیر در ابتدا ساکن شام بود. او از قبیلۀ خزرج و از انصار بود. مادر او عمره دختر رواحه (خواهر عبدالله بن رواحه) بود. نعمان از سوى معاویه ولایت کوفه را بر عهده گرفت و سپس یزید هم او را در همان منصب ابقاء کرد. [۱]

وى خطیب و شاعر بود.در جنگ صفّین از سپاه معاویه به شمار مى‌آمد. سپس قاضى دمشق شد. آنگاه از سوى معاویه به ولایت یمن گماشته شد. از آن پس ۹ ماه هم والى کوفه گشت. [۲]

نعمان در نهضت مسلم

نهضت مسلم بن عقیل و هوادارانش در کوفه چون اوج و قدرت گرفت، عبدالله بن مسلم که از هواداران بنى امیّه بود، نسبت به سهل انگارى نعمان در قضیّۀ مسلم بن عقیل انتقاد کرد و گزارش به یزید داد و درخواست کرد که براى کوفه مرد مقتدرترى بفرستد.

یزید هم به پیشنهاد مشاور مسیحى خود، سرجون، عبیدالله بن زیاد را به ولایت کوفه منصوب کرد و به وى فرمان سختگیرى و شدّت عمل داد و بدین صورت، نعمان بن بشیر از کوفه عزل شد. تا دوران حکومت مروان بن حکم نیز زنده بود و والى حمص گشت ولى بعلّت بروز اغتشاشاتى که به فتنۀ ابن زبیر معروف است، اهل حمص او را پذیرا نشدند، از آنجا گریخت، مردم تعقیبش کرده او را کشتند. این حادثه در سال ۶۵ هجرى بود.[۳] وى در آن هنگام 64 سال داشت.[۴]

منبع

پی‌نوشت

  1. الحسین فى طریقه الى الشهادة،ص ۷.
  2. الأعلام،زرکلى،ج ۸،ص ۳۶.
  3. ر.ک:در کربلا چه گذشت،(ترجمۀ نفس المهموم)،ص ۱۱۶.
  4. قمقام زخار،ص ۲۸۹.