مسیب بن نجبه فرازى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Esmaeili صفحهٔ مسیّب بن نجبۀ فرازى را به مسیب بن نجبه فرازى منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مسیب بن نجبه فرازی''' از یاران برجستۀ على(ع) بود. وى در قیام [[توابین| | '''مسیب بن نجبه فرازی''' از یاران برجستۀ على(ع) بود. وى در قیام [[توابین|توابین]] به خونخواهى شهداى [[کربلا]]، پس از کشته شدن [[سلیمان بن صرد خزاعى|سلیمان بن صرد]] رهبر توابین، پرچم نبرد را به دست گرفت و دلیرانه جنگید تا کشته شد. شهادتش در سال ۶۵ هجرى در«عین الورده»بود. <ref>مروج الذهب،ج ۳،ص ۹۴،تاریخ الاسلام،ذهبى،ج ۵،ص ۲۴۸.</ref> از اینکه توفیق شهادت در رکاب [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] را نیافته بود بشدت اندوهگین بود و این حسرت را در خطابه‌اى که در جمع توابین ایراد کرد، بر زبان آورد و از اینکه با رسیدن نامه و پیک امام، از فداکارى در راهش مضایقه کرده و یاریش نکرد، خود و جمع یاران را ملامت کرد. <ref>حیاة الامام الحسین،ج ۳،ص ۳۶۲.</ref> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
نسخهٔ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۲۲
مسیب بن نجبه فرازی از یاران برجستۀ على(ع) بود. وى در قیام توابین به خونخواهى شهداى کربلا، پس از کشته شدن سلیمان بن صرد رهبر توابین، پرچم نبرد را به دست گرفت و دلیرانه جنگید تا کشته شد. شهادتش در سال ۶۵ هجرى در«عین الورده»بود. [۱] از اینکه توفیق شهادت در رکاب سیدالشهدا(ع) را نیافته بود بشدت اندوهگین بود و این حسرت را در خطابه‌اى که در جمع توابین ایراد کرد، بر زبان آورد و از اینکه با رسیدن نامه و پیک امام، از فداکارى در راهش مضایقه کرده و یاریش نکرد، خود و جمع یاران را ملامت کرد. [۲]