خرابه شام: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
پس از | پس از خطبه [[زینب (س)|زینب(س)]] در مجلس [[یزید]] که اوضاع را بر ضد او متحول ساخت، یزید ناچار [[اهل بیت]] را در خرابهاى بىسقف جاى داد. آنان سه روز در آن خرابه بودند و بر [[امام حسین|حسین(ع)]] [[نوحه]] و [[عزادارى]] مىکردند.<ref>مقتل خوارزمى،ج ۲،ص ۷۴،عوالم (امام حسین)ص ۴۱۴،ریاض القدس،ج ۲،ص ۲۹۲.</ref> | ||
{ | [[رقیه]]،دختر خردسال [[امام حسین(ع)]] نیز در همانجا پدر را در خواب دید و پس از بیدارى گریه سر داد و سر [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا]] را برایش آوردند و با دیدن آن صحنه مرغ جانش پر کشید و جان داد.<ref>در منابع اولیه،این مساله نیامده است؛ هر چند مشهور است.</ref> مدفن رقیه نیز همانجاست که بعدها حرمى برایش ساختند. (این مسأله از نظر محققان مورد بحث و تشکیک قرار گرفته است). | ||
<br /> | |||
{| | |||
|زهراى حزین ز گرد راه آمده بود | |||
| | |||
|جبریل، غمین و عذر خواه آمده بود | |||
|- | |||
|در کنج خرابه، در میان طبقى | |||
| | |||
|خورشید، به مهمانى ماه آمده بود | |||
|- | |||
|جغد دلم خرابه شام آرزو کند | |||
| | |||
|تا با سهساله دخترکى گفتگو کند | |||
|- | |||
|آن کعبهاى که قبله ارباب حاجت است | |||
| | |||
|حاجت رواست، هر که به آن قبله رو کند | |||
|} | |||
== منبع == | |||
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۵۹. | |||
== پینوشت == | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۴ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۴۲
پس از خطبه زینب(س) در مجلس یزید که اوضاع را بر ضد او متحول ساخت، یزید ناچار اهل بیت را در خرابهاى بىسقف جاى داد. آنان سه روز در آن خرابه بودند و بر حسین(ع) نوحه و عزادارى مىکردند.[۱]
رقیه،دختر خردسال امام حسین(ع) نیز در همانجا پدر را در خواب دید و پس از بیدارى گریه سر داد و سر سیدالشهدا را برایش آوردند و با دیدن آن صحنه مرغ جانش پر کشید و جان داد.[۲] مدفن رقیه نیز همانجاست که بعدها حرمى برایش ساختند. (این مسأله از نظر محققان مورد بحث و تشکیک قرار گرفته است).
زهراى حزین ز گرد راه آمده بود | جبریل، غمین و عذر خواه آمده بود | |
در کنج خرابه، در میان طبقى | خورشید، به مهمانى ماه آمده بود | |
جغد دلم خرابه شام آرزو کند | تا با سهساله دخترکى گفتگو کند | |
آن کعبهاى که قبله ارباب حاجت است | حاجت رواست، هر که به آن قبله رو کند |
منبع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۵۹.