حسین بن على بیهقى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «حسین بن على بیهقى،مشهور به واعظ و متخلّص به کاشفى،از علماى معروف ایران که در...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حسین بن على | حسین بن على بیهقى، مشهور به واعظ و متخلص به '''کاشفى'''، از علماى معروف ایران که در فن خطابه تسلط داشته و شعر هم مى‌سروده است. | ||
== آثار == | |||
کتاب معروف کاشفی «[[روضة الشهداء|روضة الشهدا]]» است که در تاریخ خاندان پیامبر و مراثى [[اهل بیت (ع)|اهل بیت(ع)]] است <ref>معارف و معاریف،ج ۴،ص ۱۸۳۵.</ref> و مدّتها [[مرثیه‌خوانی|مرثیه‌خوانان]]، از کتاب [[مقتل]] او [[مرثیه]] مى‌خواندند و به همین جهت به آنان [[روضه‌خوانی|روضه‌خوان]] گفته مى‌شد. | |||
به نوشتۀ دهخدا: «وى در زمان سلطان حسین بایقرا در هرات و نیشابور، مشغول وعظ و ارشاد بوده و با صوتى خوش و آهنگى دلکش آیات قرآنیه و احادیث نبویه را با عبارات و اشارات لایقه به عرصۀ بیان مى‌آورده...در هرات که مردمانش از اهل سنت و جماعت بوده‌اند، به شیعیگرى متهم و در سبزوار که مرکز تشیع بوده... به تسنن اشتهار داشته است.» | |||
از دیگر تالیفات وی: | |||
* آینۀ اسکندرى | |||
* الاختیارات | |||
* اخلاق محسنى | |||
* الاربعون حدیثا | |||
* اسرار قاسمى | |||
* الواح القمر | |||
* انوار سهیلى | |||
* جامع الستین | |||
* جواهر الاسرار | |||
* روضة الشهدا | |||
و کتابهاى دیگر <ref>لغت‌نامه،دهخدا.</ref> | |||
کاشفی در سال ۹۰۶ یا ۹۱۰ در هرات در گذشت. | |||
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، | == منبع == | ||
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۶۱. | |||
== پی‌نوشت == | |||
<references /> | |||
[[رده:افراد]] | |||
[[رده:شاعران عرب]] | |||
[[رده:نویسندگان]] | |||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۲۶
حسین بن على بیهقى، مشهور به واعظ و متخلص به کاشفى، از علماى معروف ایران که در فن خطابه تسلط داشته و شعر هم مى‌سروده است.
آثار
کتاب معروف کاشفی «روضة الشهدا» است که در تاریخ خاندان پیامبر و مراثى اهل بیت(ع) است [۱] و مدّتها مرثیه‌خوانان، از کتاب مقتل او مرثیه مى‌خواندند و به همین جهت به آنان روضه‌خوان گفته مى‌شد.
به نوشتۀ دهخدا: «وى در زمان سلطان حسین بایقرا در هرات و نیشابور، مشغول وعظ و ارشاد بوده و با صوتى خوش و آهنگى دلکش آیات قرآنیه و احادیث نبویه را با عبارات و اشارات لایقه به عرصۀ بیان مى‌آورده...در هرات که مردمانش از اهل سنت و جماعت بوده‌اند، به شیعیگرى متهم و در سبزوار که مرکز تشیع بوده... به تسنن اشتهار داشته است.»
از دیگر تالیفات وی:
- آینۀ اسکندرى
- الاختیارات
- اخلاق محسنى
- الاربعون حدیثا
- اسرار قاسمى
- الواح القمر
- انوار سهیلى
- جامع الستین
- جواهر الاسرار
- روضة الشهدا
و کتابهاى دیگر [۲]
کاشفی در سال ۹۰۶ یا ۹۱۰ در هرات در گذشت.
منبع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۶۱.