عمرو بن جناده انصارى

از شهداى نوجوان کربلا،که پدرش نیز در رکاب سید الشهدا«ع»شهید شد.این جوان چون خواست به میدان رود،امام فرمود:پدر این جوان کشته شد؛شاید مادرش راضى نباشد که به میدان رود.گفت:مادرم دستور داده که به میدان بروم و لباس جنگ بر من پوشانده است. او که 9 ساله یا 11 ساله بود،به میدان رفت و رجز خواند و جنگید تا کشته شد.سر او را به طرف سپاه امام حسین«ع»افکندند.مادرش(بحریه بنت مسعود خزرجى) آن سر را برداشت و گفت:چه نیکو جهاد کردى،پسرم!اى شادى قلبم،اى نور چشمم! سپس سر را پرتاب کرد و با آن کسى را کشت،سپس چوبۀ خیمه را برداشت و حمله کرد که به وسیلۀ آن بجنگد.امام حسین«ع»مانع شد و او را به خیمۀ زنان برگرداند.نام عمرو بن جناده در زیارت ناحیۀ مقدسه هم آمده است. در برخى منابع،عمر بن جناده ذکر شده است.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 327.