نقض مقررات جنگى

نقض مقررات جنگی در حادثه کربلا توسط سپاه کوفه کاملا مشهود است. عملکرد سپاه کوفه در حادثۀ کربلا با اصحاب و اهل بیت امام حسین(ع) از اصول و قواعد جنگى تجاوز کرد.

نمونه‌هایی از نقض مقررا جنگی

نمونه‌هایى از این نقضها از این قرار است:

!-حملۀ عمومى به یک نفر:

بر خلاف مقرّرات نبردهاى تن به تن و رفتن یک هماورد به میدان یک مبارز، در کربلا گاهى دسته جمعى به یکى از یاران حسین(ع) حمله مى‌شد، مثل عابس که بر او تاختند یا دستور سنگباران او صادر شد.

۲-تعرّض مسلّحانه به زن و کودک:

زنان و کودکان در جنگها مصونیّت دارند، ولى در کربلا، به دستور شمر، خیمه‌ها را بر سر زنان و کودکان بى‌پناه سوزاندند و به خیمه‌نشینان بى‌دفاع تاختند و آنان را آوارۀ صحرا کردند.

۳-اسیر گرفتن زن مسلمان:

زن مسلمان را نمى‌توان اسیر گرفت. على(ع) هم در جنگ صفّین اسیر نگرفت، امّا سپاه یزید، بازماندگان اصحاب و اهل بیت امام حسین(ع) را (زینب، امّ کلثوم، سکینه و...) به اسارت گرفته به کوفه و شام بردند. در دربار شام هم یکى از شامیان از یزید مى‌خواست که فاطمه، دختر سیدالشهدا را بعنوان کنیز به او ببخشند، که مورد اعتراض زینب(س) قرار گرفت.

۴-غارت:

پس از شهادت امام، به خیمه‌ها تاختند و هر چه یافتند به غنیمت و غارت گرفتند. حتى روپوش زنان و جامۀ سیدالشهدا و گوشوارۀ دخترکان را.

اینها همه افزون بر اصل ماجرا و کشتن فرزند پیامبر و منادى حق و عدالت بود، که آن نه تنها نقض مقرّرات جنگ، بلکه نقض اسلام و قرآن بود. به همین جهت، این ننگ و نفرت و نفرین از آل‌امیّه و یزیدیان، تا قیامت بر آن سنگدلان ماند.

آنچه از کوفیان و یزیدیان در این حادثه دیده شد، همه تخطّى از اصول انسانى و اسلامى بود، برخى هم بى‌سابقه و شگفت بود و براى ارعاب دیگران به آن گونه سرکوب شدید پرداختند و مخالفان را گردن زدند و شهدا را لگدکوب سم اسبان ساختند.

نمونه هایی از شهدای نهضت کربلا

عبدالله بن بقطر را در کوفه،از بالاى قصر پایین انداختند و هنوز رمقى در بدن داشت که سرش را بریدند.

قیس بن مسهّر را از بالاى دارالأماره به پایین انداختند و متلاشى شد و جان داد.

مسلم بن عقیل را نیز بالاى قصر برده، گردن زدند، سپس بدن او را پایین انداختند.

هانى بن عروه را نیز دست بسته در بازار گردن زدند، سپس پاهایش را بسته و پیکرش را در بازار کشیدند.

نیز آوردن انبوه آن سپاه عظیم براى کشتن جمعى محدود، استفادۀ از شیوۀ آب بستن به روى سپاه و تشنه نگهداشتن آنان، سرهاى شخصیتهاى بارز را از تن جدا کردن و شهر به شهر گرداندن، همه از شیوه‌هاى زشتى بود که در حادثۀ کربلا انجام گرفت و مقررات جنگى و اصول اخلاقى و انسانى نقض شد.

منبع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۵۰-۴۵۱.